Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 315 - Karar Yıl 2006 / Esas No : 322 - Esas Yıl 2006





Ruhsatsız silah taşımak suçundan sanık Y... Z... Y...'ın, 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve TCY'nın 59. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 371,35 YTL ağır para cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin N... 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05.04.2005 gün ve 531-539 sayılı hüküm, Sanık tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 19.6.2006 gün ve 3472-5434 sayı ile; "1- …… 2- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılıktan kurulan hükme yönelik temyizinin incelemesinde; …. 5252 sayılı Yasanın 5/1. madde ve fıkrası uyarınca hükmolunan ağır para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi ve 27.4.2005 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 1.5.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen fıkra hükmü karşısında, sanığa para cezası tayin edilirken her aşamada "bir" Yeni Türk lirası küsurunun atılması zorunluluğundan, hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince (bozulmasına), ancak bu aykırılık CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 765 sayılı TCK'nun 59, 647 sayılı Yasanın 4 ve TCK'nun 72. madde ve fıkraları uyarınca tayin edilen sonuç ağır para cezasının 3.666 Yeni Türk Lira adli para cezası olarak ifadesi suretiyle hükmün (düzeltilerek onanmasına), 3- ……. karar verilmiştir. Yargıtay C.Başsavcılığınca 7.12.2006 gün ve 272139 sayı ile; Seçenek yaptırımlar mahkemesince tartışılmadan, 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin tatbiki suretiyle sonuç cezanın adli para cezası olarak belirlenmesinin sanık aleyhine sonuç doğurduğu gerekçeleriyle itiraz yasa yoluna başvurularak, Özel Daire düzelterek onama kararının kaldırılıp, Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesi isteminde bulunulmuştur. Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü. TÜRK MİLLETİ ADINA CEZA GENEL KURULU KARARI Yargıtay C.Başsavcılığı ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık, ilk hükümde 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uygulanmayan ve bu istem red edilen sanık hakkında, 5237 sayılı Yasanın 50. maddesindeki diğer seçenek yaptırımların, uygulanma olanağı bulunup, bulunmadığı mahkemesince değerlendirilmeden, tayin olunan hapis cezasının Özel Dairece 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca paraya çevrilmesinde isabet bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır. 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan, Yerel Mahkemece 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesine rağmen, Özel Dairece, 647 sayılı Yasa uygulanmışçasına hükmün 5252 ve 5083 sayılı Yasa hükümleri uyarınca bozulmasına karar verilerek, 10 ay hapis ve 371,35 YTL. ağır para cezası yerine 3666 YTL. adli para cezasına hükmedilmek suretiyle düzeltilerek onama kararı verilmiştir. Özel Daire ilamında açıkça belirtilmemiş olmakla birlikte, hükmedilen 10 ay hapis cezasının suç tarihine göre günlüğünün 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 11 YTL'den paraya çevrilerek 3300 YTL. adli para cezasına hükmedildiği, temel para cezasının ise 440 YTL olarak hükmedilip, bu cezadan 765 sayılı TCY'nın 59. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak cezanın 366 YTL.ye indirildiği, hapisten çevrilen 3300 YTL. adli para cezası ile 366 YTL. Adli para cezasının TCY'nın 72. maddesi uyarınca toplanarak içtimaen 3666 YTL. adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmaktadır. Özel Dairece 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin Yerel Mahkemece uygulandığı yanılgısıyla inceleme ve uygulama yapılmış ve 5271 sayılı CYY'nın 308. maddesinde öngörülen 30 günlük itiraz süresinin geçmesi nedeniyle, Yargıtay C.Başsavcılığınca yasal süreden sonra ancak sanık lehine itiraz yasayoluna başvurulabileceği gerçeği karşısında, Özel Dairece hükmolunan adli para cezasının sanık lehine kazanılmış hak oluşturacağı da Özel Daire incelemesinde ve müteakiben Yerel Mahkeme uygulamasında dikkate alınmak suretiyle Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının bu değişik gerekçe ile kabulüne, Özel Daire ilamının bu bölümünün kaldırılmasına, 5237 sayılı Yasanın 50. maddesindeki diğer seçenek yaptırımların uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi için dosyanın Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir. SONUÇ; Açıklanan nedenlerle, 1- Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile KABULÜNE, 2- Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 19.06.2006 gün ve 3472-5434 sayılı kararının, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçuyla ilgili bölümünün KALDIRILMASINA, 3- Dosyanın bu suçla ilgili inceleme yapılmasının temini için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 26.12.2006 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.