Taraflar arasındaki “boşanma ve tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Küçükçekmece 1.Aile Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 17.03.2011 gün ve 2010/118 E.-2011/220 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 02.05.2012 gün ve 2011/15444 E.-2012/11578 K. sayılı ilamı ile; (...Toplanan delillerden davacı kadının eşine hakaret ettiği, ortak yaşam sürerken ikinci bir konut edinerek eşiyle birlikte yaşamaktan kaçındığı, buna karşılık davalı kocanın ise, güven sarsıcı davranışlar içine girdiği, eşine fiziksel şiddet uyguladığı ve eşini tehdit edip bu eyleminden dolayı ceza mahkemesince cezalandırılmasına karar verilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Açıklanan bu olaylara göre boşanmaya neden olan olaylarda her iki tarafta kusurlu olmakla birlikte; davalı kocanın daha ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Durum böyleyken; mahkemece tarafların eşit kusurlu olarak kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.TEMYİZ EDEN: Davacı vekiliHUKUK GENEL KURULU KARARI Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcını yatırana geri verilmesine, 13.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.