Taraflar arasındaki “boşanma, yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminat” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 5.Aile Mahkemesince (Kapatılan Kadıköy 1.Aile Mahkemesince) boşanma istemlerinin kabulüne, yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminat istemlerinin reddine dair verilen 22.12.2011 gün ve 2011/22 E.-2011/1114 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 26.09.2012 gün ve 2012/2897 E, 2012/22532 K. sayılı ilamı ile; (...Mahkemece davalı kadın ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı kocanın, eşinin müşterek eve dönmesi için ihtar gönderdiği, bunun üzerine kadının açtığı boşanma davasının Kadıköy 1.Aile Mahkemesinin 2007/14 esas, 2008/156 sayılı kararı ile geçimsizlik ispat edilemediği gerekçesiyle reddine karar verildiği, tarafların bu dönemde ayrı yaşadıkları, reddedilen boşanma davasından sonra kocanın, eşinin babasını arayarak hakaret ve tehdit ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında eşinin ailesine hakaret ve tehdit eden davacı koca boşanmaya neden olaylarda tamamen kusurlu olup, davalı kadına yüklenilebilecek bir kusur bulunmamaktadır. Hal böyle iken mahkemece davalının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat talebi ile yoksulluk nafakası isteminin reddi doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir. TEMYİZ EDEN : Davalı vekili HUKUK GENEL KURULU KARARI Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü: Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır. S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 11.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.