Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9480 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 2522 - Esas Yıl 2012





Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Mala zarar verme, tehditHüküm : 1- TCK'nın 151/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK'nın 106/1-1. cümlesi, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında tayin olunan adli para cezalarının ödenmesi için 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca hükmün kesinleştiği tarihten itibaren bir yılı geçmemek üzere mehil verilmesine veya takside bağlanmasına karar verilmesi gerekirken, mala zarar verme suçunun kesinleşme tarihinden 1 yıl sonra ödenmek üzere 24 taksitte, tehdit suçunun kesinleşme tarihinden 10 ay sonra ödenmek üzere 20 taksitte alınmasına karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Mala zarar verme suçundan tayin olunan gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK'nın 52/2. maddesi yerine TCK'nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir. 1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Katılanın zararının giderilmemesi nedeniyle mala zarar verme suçunda TCK'nın 231. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmaması nedeniyle hükmün bozulmasını öneren tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2- Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik CMK'nın 231. maddesindeki "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"na ilişkin düzenleme karşısında, karşılanabilir maddi zararın bulunmayışı, suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü ve süresi gözetilip dosyada bulunan adli sicil kaydı da değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.