Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;Görevi yaptırmamak için direnme suçunu birden fazla infaz koruma memuruna karşı cebir ve şiddet göstererek hukuksal anlamda tek bir fiil ile gerçekleştiren sanık hakkında tayin olunan cezanın TCK'nın 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,2- İftira suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;a- Cezaevinde karışmış olduğu olay nedeniyle müşahade odasına götürülürken infaz koruma memurlarına direnmesi sırasında yaralanan sanığın, iftira suçunun maddi eser ve delillerini uydurma niteliğinde bir eyleminin olmadığı gözetilmeden hakkında tayin olunan cezanın TCK'nın 267/2. maddesi ile arttırılması suretiyle fazla cezaya hükmolunması,b- Sanığın, mağdurlar hakkındaki iftirasından Cumhuriyet savcılığındaki 23.01.2009 tarihli beyanı ile döndüğü ancak kovuşturma aşamasında 29.06.2009 tarihli beyanı ile mağdurlara isnad ettiği eylemin doğru olduğunu söyleyerek iftiradan dönme isteğinden vazgeçtiğinin anlaşılması karşısında, TCK'nın 269/2. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanamayacağının düşünülmemesiKanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, tayin olunan sonuç cezanın süresi yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.