Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4256 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9637 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 9 - 2012/223019Mahkemesi : Erzurum 2. Ağır Ceza MahkemesiTarihi : 07.06.2012Numarası : 2010/243 - 2012/148 Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, görevi yaptırmamak için direnme, mala zarar verme, patlayıcı madde bulundurmaDosya incelenerek gereği düşünüldü:1)Patlayıcı madde bulundurma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan incelemede;5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesinde öngörülen "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir" hükmüne aykırı olarak, patlayıcı madde bulundarma suçu nedeniyle sanıklar hakkında açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden bu eylemden beraatlerine karar verilmesi,2)Tüm sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme ve mala zarar verme suçları ile sanık K.. B.. hakkında ayrıca görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlere ilişkin yapılan incelemede;Sanıkların üzerlerine atılı silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme ve mala zarar verme suçları ile sanık K.. B..'ın ayrıca görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediklerine dair mahkumiyetlerine yeterli her türlü kuşkudan uzak, kesin, inandırıcı ve yeterli delil elde edilemediği gözetilmeden, atılı suçlardan beraatleri yerine, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,3) Sanıklar C.. Ö.., Ö.. A.. ve M.. Y.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; a) CMK'nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nın 265/3. maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,b) Örgüt adına işlenmediği anlaşılan görevi yaptırmamak için direnme suçu nedeniyle tayin olunan cezadan 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca artırım yapılmayacağının ve TCK'nın 50 ve 51. maddelerinin uygulama engelinin bulunmadığının gözetilmemesi,Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısı ile sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 08.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.