Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 419 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17728 - Esas Yıl 2013
Mahkemesi :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılmasıHüküm : 1- TCK'nın 141/1,143/1, 35/2, 50, 52/4,54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere 2- TCK'nın 268/1. maddesi delaletiyle 267/1, 50, 52/4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1- Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2- Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;İftira suçunun özel bir halini düzenleyen TCK'nın 268. maddesinde öngörülen "başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması" suçunun oluşabilmesi için kişinin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla gerçekte var olan başka bir kişiye ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanması gerektiği, suç soruşturmasına esas eylemlerinin kendisi yönünden sonuçsuz kalmasını sağlamak için gerçekte var olmayan ya da hayatta olmayan bir şahsın kimliğini veya kimlik bilgilerini kullanma eyleminin maddede yazılı suçu oluşturmayacağı, bu eylemin yetkisi bulunan görevlilerce resmi bir belgenin düzenlenmesi sırasında gerçekleştirilmesi halinde TCK'nın 206. maddesine uyan suçu oluşturacağı;Somut olayda, hırsızlık suçunu işlediğinden bahisle yakalanan ve Cumhuriyet savcılığında şüpheli sıfatı ile ifadesi alınırken 16.05.2001 tarihinde ölen babası .... ...'in kimlik bilgilerini beyan ettiği anlaşılan sanığın eyleminin TCK'nın 206. maddesinde tanımlanan resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunu oluşturacağı, hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.