Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 222 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 14284 - Esas Yıl 2015
Mahkemesi :Ağır Ceza Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapmaHüküm : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;İzmir Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü'nce suça konu maddelerden alınan numunelerin müsaderesi hakkında mahkemece her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2- Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesine gelince;a) Sanığın suça konu uyuşturucu maddeleri diğer sanık ...'e kendisinin vermediğini iddia etmesi karşısında tutanak mümzilerine anılan husus sorulup tanık olarak dinlendikten sonra belirecek duruma göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,b) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan mahkumiyet, TCK'nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 26.02.2009 tarihinde verilen 6000 TL adli para cezasına ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi ile aynı Kanun'la 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 13.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.