Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12738 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 9047 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Sulh Ceza MahkemesiSuç : Muhafaza görevini kötüye kullanmaHüküm : TCK'nın 289/1-birinci cümlesi, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Bir suç nedeniyle verilen karar içerisinde yer alan cezalardan her biri ayrı bir hükmü oluşturmayıp, bu cezaların tamamının tek bir hükmü meydana getirdiği gözetilmeden hükmün içerisinde yer alan adli para cezasına ilişkin bölümün kesin nitelikte bulunduğuna yönelik kabul ve uygulamanın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede; 6352 sayılı Kanunun 38. maddesiyle 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununa eklenen geçici 10. maddesi hükmü karşısında tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. 1- Muhafaza görevini kötüye kullanma suçunda failin muhafaza edilmek üzere kendisine resmen teslim olunan rehinli veya hacizli veya herhangi bir nedenle el konulmuş malı teslim amacına uygun olarak muhafaza ve istenildiğinde iade yükümlülüğünün bulunduğu, cezalandırılabilecek eylemin tipe uygun hukuka aykırı bir eylem olması gerektiği; Somut olayda, sanığın haczedilerek kendisine teslim edilen malları muhafaza ettiğine dair savunmasının kolluk güçlerince düzenlenen 14.03.2012 tarihli tutanakla da doğrulandığının anlaşılması karşısında, unsurları oluşmayan yüklenen suçtan beraati yerine, yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,2- Kabule göre de; Borçlu ile evli olan sanığın haczedilen ev eşyalarının sahibi olduğu gözetilip tayin olunan cezadan TCK'nın 289. maddesi 1. fıkra son cümlesi uyarınca indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 11.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.