Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 12575 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 5514 - Esas Yıl 2014
Sayı : KYB-2014/201403Mahkemesi : Ordu Ağır Ceza Mahkemesi Tarihi : 25.02.2014Numarası : 2014/5 - 2014/58İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokmak suçundan şüpheli Avukat N.. K.. hakkında 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 59/2. maddesi uyarınca son soruşturmanın açılmasına yer olmadığına dair Ordu Ağır Ceza Mahkemesinin 25.02.2014 tarihli ve 2014/5 esas, 2014/58 sayılı kararı ile ilgili olarak;Dosya kapsamına göre, Giresun Barosunda kayıtlı avukat olan sanığın, 10.07.2013 tarihinde tutuklu olan müvekkili ile görüşmek üzere gittiği, Giresun E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gittiğinde X-Ray cihazına koyduğu eşyalarının arasından bir adet cep telefonu çıktığı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 297. maddesi hükmüne, Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük ve Adalet Bakanlığı genelgelerine aykırı olarak, cep telefonu ile ceza infaz kurumuna girmeye çalıştığının anlaşılması karşısında, mevcut delillerin son soruşturmanın açılması için yeterli olduğu, delillerin takdir ve değerlendirilmesinin de son soruşturma aşamasında davayı görecek olan mahkemesine ait bulunduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 20.05.2014 tarih ve 2014/10012/34337 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.06.2014 tarih ve 2014/201403 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Ordu Ağır Ceza Mahkemesinin 25.02.2014 tarih, 2014/5 esas ve 2014/58 sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.