Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12559 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6847 - Esas Yıl 2014





Sayı : KYB-2014/262450Mahkemesi : Ankara 3. Sulh Ceza Mahkemesi Tarihi : 20.12.2010Numarası : 2009/564 - 2010/2033Muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan sanık U.. T..'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 289/1, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis ve 1,500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine dair Ankara 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 20.12.2010 tarihli ve 2009/564 esas, 2010/2033 sayılı kararı ile ilgili olarak;Sanığın 15.05.2008 tarihinde yapılan haciz sonrasında, kendisine ait eşyaların yediemin olarak yine kendisine bırakılmasını müteakip, suç tarihinde fiili haciz için aynı yere gidildiğinde, sanığın adres bırakmadan taşınmış olduğunun anlaşılması sebebiyle muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de, sanığa muhafaza edilmek üzere teslim olunan malların sahibi olması halinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 289/1-2. cümlesi uyarınca cezadan yarı oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 07.07.2014 tarih ve 2014/13911/46806 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.07.2014 tarih ve 2014/262450 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Ankara 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 20.12.2010 tarih, 2009/564 esas ve 2010/2033 sayılı kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMK'nın 309/4-d maddesi uyarınca bozma nedenine göre uygulama yapılarak;Muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen temel ceza, hükümlünün bu malın sahibi olması nedeniyle TCK'nın 289/1-2. cümlesi uyarınca yarı oranında indirilerek 1 ay 15 gün hapis ve 45 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK'nın 62/1. maddesinin uygulanması ile cezası 1/6 oranında indirilerek 1 ay 7 gün hapis ve 37 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 37 gün adli para cezası TCK'nın 52/2. maddesine göre günlüğü takdiren 20 TL'den hesaplanmak suretiyle 740 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kararın diğer kısımlarının aynan bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.