19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasanın 34. maddesi ile 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 27. maddesine eklenen 7. fıkra hükmü de nazara alındığında yerel mahkeme kararı, niteliği itibariyle temyize tabi olduğundan 12.11.2005 tarihli temyiz isteminin reddi kararı kaldırılarak her iki sanık yönünden esasa yönelik yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü;Sanıkların eylemlerinin oluşturduğu 765 sayılı TCK.nun 518/son maddesi kapsamındaki suçun 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren ve 765 sayılı TCK.nu yürürlükten kaldıran 5237 sayılı TCK.nunda bulunmadığı eylemin kabahat olarakta düzenlenmediği anlaşılmış olup, bu nedenlerle sanıkların atılı eylemlerden beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,Kanuna aykırı, Üst C.Savcısı ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA; 19.2.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.