Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 9650 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6732 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 10. İŞ MAHKEMESİ (ÜSKÜDAR 3.İŞ)TARİHİ : 29/11/2011NUMARASI : 2010/1175-2011/738DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Üstünel tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalışırken yaptığı fazla çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın zamanaşımına uğradığını, işyerinde mesai saatlerinin haftada beş gün 09.00-18.00 arası olduğunu, öğlen bir saat yemek ve ara dinlenmesi uygulandığını, sürekli günde dört saati aşan fazla çalışma yapıldığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının iş akdi feshedilirken tüm hak ve alacaklarının ödendiğini, ibranamenin bulunduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dosyada mevcut ibranamenin savunma ili çeliştiği ve değer verilmediği, davacının, işyerinde fazla çalışma yaptığı, ayda 1 pazar çalıştığı, dini bayramların ilk günü hariç diğer günleri ile milli bayramların yarısında çalıştığı, gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda işverenin savunması dikkate alınarak iş yerinde haftalık çalışma süresi 40 saat kabul edilip, 40 saat ile 45 saat arası çalışmalar için fazla sürelerle çalışma hesabı, 45 saat üzerindeki çalışmalar içinse fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Dosya kapsamına göre taraflar arasında haftalık çalışma saatinin 40 saat olduğuna ilişkin yazılı bir sözleşme mevcut değildir. Davalının haftada 5 gün toplam 40 saat çalışmaya dair savunması fazla çalışma yapılmadığına dair bir savunma olup, bu savunma farklı şekilde yorumlanıp iş yerindeki haftalık çalışma süresinin 40 saat olarak kabulü ile 40 saatten 45 saate kadar olan çalışma süresinin fazla sürelerle çalışma olarak hesaplanması hatalıdır. Davacının sadece haftalık 45 saati geçen fazla çalışmaları hüküm altına alınmalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.