Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 921 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 28621 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İ.... 7. İŞ MAHKEMESİ Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret alacağı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; müvekkilinin 01.03.2006-07.05.2009 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde aylık net 5.000.00 TL ücretle doktor olarak çalıştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini, müvekkilinin işyerinde hafta içi 5 gün 08.00-18.00 saatleri arasında her biri 2.5 saat süren 4 seans, cumartesi 08.00-15.30 arasında her biri 2.5 saat süren 3 seans, pazar günleri 08.00-14.00 arasında her biri 3 saat süren 2 seans için çalıştığını, maaşların elden ve nakit olarak ödendiği 2007 sonuna kadar 3 aylık maaş alacağı kalan müvekkiline maaşların banka hesabına yattığı 2007 yılı sonundan itibaren ücretinin 1.000,00 TL eksik ödendiğini, yalnız ücret alacağı 30.000.00 TL den fazla olan müvekkilinin tazminat ve alacaklarını talep etmesi üzerine işverenin her ay 5.000.00 TL olmak üzere 25.000.00 TL ödeyebileceğini beyan ettiğini, en azından alacaklarının bir kısmını alabileceği umuduyla yapılan kısmi ödeme teklifini kabul eden müvekkiline her biri 5.000.00 TL tutarında 5 adet çek verilmiş ise de davacının ilk iki çeki tahsil edebildiğini, 30.06.2009, 30.07.2009 ve 30.08.2009 tarihli 5.000.00'er TL meblağlı diğer çekler hakkında davalı şirket yetkilisi tarafından rızası hilafına elden çıkmış olduğu iddiasıyla ödemekten men kararı alındığını, müvekkilinin davalı işyerinde daha önce her yıl için 3 hafta olarak kullandığı yıllık izinlerini son iki yılda kullanamadığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının eşi ...2006 yılı Mart ayında müvekkili şirkete ortak, temsile yetkili ve mesul müdür olduğunu, sonrasında eşini şirketin idari işlerinin yönetilmesinde yardımcı çalışan olarak 15.06.2006 tarihinde işe aldığını, davacının işten çıkana dek bu işi yaptığını, hekimlik hizmeti yapmadığını, davacı ve eşinin elde edilen gelirlerde kendi lehlerine haksız kazançlar sağladığını, tarafların anlaşarak davacının ibrası doğrultusunda davacının işine 30.03.2009 tarihinde son verildiğini, davacının Mart 2009 prime esas kazancının 4.329,00 TL olduğunu, çalışma saatlerinin haftada 5 gün 09.00-18.00 arasında olduğunu, davacıya tüm alacakları ödenerek müvekkili şirketi ibra ettiğini, çalışma süreleri ve ücret alacağına ilişkin olarak işbu dosya ile.... Esas sayılı dava dosyasındaki iddiaları farklılık gösteren davacının haksız kazanç peşinde olduğunu, ücret alacağına istinaden verildiği iddia olunan ve ..... sayılı dosyasında iptali yönünde karar alınan çekleri müvekkili şirketin vermediğini, çeklerin dava ile ilgisi olmadığını savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın kısmen kabulü ile ihbar tazminatı ile ücret ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı 30/01/2014 harç tarihli ıslah dilekçesini verdikten sonra, dilekçe davalı vekiline 06/02/2014 tarihinde tebliğ edilmiş ve davalı 13/02/2014 tarihinde zamanaşımı itirazında bulunduklarını bildirmiştir. Davalı tarafça süresinde yapılan zamanaşımı savunmasının değerlendirilmemesi hatalıdır.3-Hüküm altına alınan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.