Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 779 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 26994 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı-karşı davalı asıl davada kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine, daalı karşı davacı karşı davada; ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne karşı davanın reddin karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili özetle, davacının 01/11/2007-13/11/2010 tarihleri arasında davalı şirkette bantlama makine operatörü olarak kesintisiz çalıştığını, 13/11/2010 tarihine kadar müvekkilinin ücretine hiç zam yapılmadığını, yıllık izin ücretleri ile fazla mesai ücretlerinin hiçbir zaman ödenmediğini, müvekkilinin en son aylık ücretinin 1000-TL olduğunu, 150-TL yemek yardımı aldığını, 100-TL de servis ücreti verildiğini, genel tatil günlerinde çalıştığını ancak fazla mesai ücretleri ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, bu nedenlerle davacının iş akdini haklı olarak feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; davacının istifa dilekçesini baskı yoluyla yazdığına ilişkin beyanlarını kabul etmediklerini, davacının ihbar tazminatına hak kazanmadığını, davacının müvekkiline ihbar tazminatı ödemesi gerektiğini, davacının kıdem tazminatına hak kazanabilmesi için işçinin haksız bir nedenle işten çıkarılması gerektiğini, kendi isteği ile işi bırakan kişinin kıdem tazminatına hak kazanmasının mümkün olmadığını, davacının üç yıl içinde kullanması gereken ücretli izin haklarını kullanmadığını, davacının resmi ve dini bayram çalışma alacağına yönelik taleplerinin reddi gerektiğini, karşı dava acısından, davalı işçinin iş akdi ile çalıştığını, dava dilekçesinde de kabul ettiği üzere kenar kaplama makinesine zarar verdiğini, zararın 1.765.28 Euro olduğunu, zararın fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 150 TL lik kısmını talep ettiklerini, karşı davalının davasının reddine karar verilmesini karşı davanın kabulü ile işçinin vermiş olduğu zararın tespitine, davacı karşı davalı işçinin 150-TL tazminat ve 100TL ihbar tazminatı ödemesine karar verilmesini, talep ve dava etmiştirC) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonunda bilirkişi raporuna dayanılarak; asıl davada; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacağı taleplerinin kısmen kabulüne, ihbar tazminatı talebinin reddine, karşı davada ise; davalı karşı davacının ihbar tazminatı talebinin ve davacı tarafından meydana geldiğini iddia ettiği makine zararına yönelik davanın reddine, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı, taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir2-Somut uyuşmazlıkta; davacı 13/11/2010 tarihli istifa dilekçesinde açıkça 28 gün kullanmadığı yıllık ücretli izin hakkı bulunduğunu belirtmiştir.Taleple bağlılık kuralı gereği, davacının 28 gün üzerinden izin ücreti alacağının hüküm altına alınması gerekirken 42 gün üzerinden hesaplanan yıllık izin ücreti alacağının kabulü hatalıdır. 3-Davacı dava ve ıslah dilekçesinde, dava konusu alacaklara, temerrüt tarihinden itibaren faiz işletilmesi talebinde bulunmuştur. Hüküm altına alınan alacaklara, temerrüt tarihi olan 19/12/2010 tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihi ayrımı yapılması da ayrı bir bozma nedenidir. F)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.