MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; müvekkilinin iş akdinin haklı veya geçerli bir neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek; feshin geçersizliğine ve müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:Davalı vekili; davacının iş akdinin haklı nedene dayalı olarak feshedildiğini, fesih tarihi itibari ile davalıya ait iş yerinde çalışan sayısının 30'un altında olduğunu, ayrıca davacının 6 aylık kıdeminin de bulunmadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, fesih tarihinde davalı işverene ait iş yerinde çalışan sayısının 30'un altında olduğu ve bu nedenle davacının iş güvencesi hükümlerinden yararlanamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.D) Temyiz:Karar süresinde davacı tarafça temyiz edilmiştir.E) Gerekçe:4857 sayılı İş Kanunu'nun 18. maddesi uyarınca işçinin iş güvencesi hükümlerinden yararlanabilmesi için fesih bildiriminin yapıldığı tarihte işyerinde 30 ve daha fazla işçi çalıştırılması gerekir. İşverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan işçi sayısı, bu işyerlerinde çalışan işçi sayısına göre belirlenir. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2/2 maddesine göre, İşverenin işyerinde ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim altında örgütlenen yerler (işyerine bağlı yerler) ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek, uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim ve avlu gibi diğer eklentiler ve araçlar da işyerinden sayılır. İşyeri, işyerine bağlı yerler, eklentiler ve araçlar ile oluşturulan iş organizasyonu kapsamında bir bütündür. Yine aynı kanunun 18/4 maddesi uyarınca, işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan işçi sayısı, bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. Keza 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 60/2 maddesi uyarınca bir işyerinde yürütülen asıl işe yardımcı işler de, asıl işin dahil olduğu iş kolundan sayılır. Özellikle grup şirketlerinde ortaya çıkan bir çalışma biçimi olan birlikte istihdam şeklindeki çalışmada, işçilerin bir kısmı aynı anda birden fazla işverene ve birlikte hizmet vermektedirler. Daha çok yönetim organizasyonu kapsamında birbiriyle bağlantılı olan bu şirketler, aynı binalarda hizmet verebilmekte ve bir kısım işçiler iş görme edimini işverenlerin tamamına karşı yerine getirmektedir. Tüm şirketlerin idare müdürlüğünün aynı şahıs tarafından yapılması, şirketlerin birlikte kullandığı işyerinde verilen muhasebe, güvenlik, ulaşım, temizlik, kafeterya ve yemek hizmetlerinin yine tüm işverenlere karşı verilmiş olması buna örnek olarak gösterilebilir. Bu gibi bir ilişkide, tüm şirketlere hizmet veren işçiler ile sadece davalı şirkete hizmet veren işçilerin 30 işçi kıstasında dikkate alınması gerekir. İşçi tüm şirketlere hizmet ediyor ise, o zaman tüm şirketlerdeki işçi sayısı dikkate alınmalıdır. Mahkemece, fesih tarihinde davalı işverene ait iş yerinde çalışan sayısının 30'un altında olduğu ve bu nedenle davacının iş güvencesi hükümlerinden yararlanamayacağı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Davacının , davalı işverene ait olan ve aynı iş kolunda faaliyette bulunan ...'nde 01.08.2010 tarihinde çalışmaya başladığını, 03.01.2014 tarihinde ise yine aynı işverene ait olan davalı şirkete tüm hak ve alacakları ile birlikte devir yapıldığını iddia etmiştir. Davacının bu iddiaları araştırılmaksızın, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır. Davacının iddiları doğrultusunda dava dışı ...'nde çalışması olup olmadığı, bu şirket ile davalı şirket arasında organik bağ bulunup bulunmadığı, bulunuyor ise bu şirketin davalı şirket ile aynı iş kolunda faaliyet gösterip göstermediği, gösteriyor ise davacının iş akdinin feshedildiği tarihte dava dışı bu şirkette kaç kişinin çalıştığının tespit edilerek ve davalı şirketteki fesih tarihinde çalışan sayısı da dikkate alınarak, davacının iş güvencesi kaspamında olup, olmadığı somut olarak belirlenmelidir.Tüm bu hususlar araştırıldıktan sonra davacının iş güvencesi kapsamında kaldığı tespit edilecek olursa işin esasına girilerek feshin haklı veya geçerli bir nedene dayanıp dayanmadığı değerlendirilmelidir.Eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.