Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7323 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 35644 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı Vekili özetle; davacının davalı işyerinde 06.06.2005-12.07.2010 tarihleri arasında kurye olarak çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve sigortasının aldığı gerçek ücret üzerinden yatırılmaması sebebiyle iş akdini davacının haklı nedenle feshettiğini, davacının işten ayrıldığında 780 TL maaş aldığını, bu paranın 600 TL’sinin bankaya, 180 TL’sinin elden ödendiğini, elden ödeme ile ilgili makbuz alındığını fakat bu makbuza TL yerine kargo ile ilgili terimler olan ... veya ... gibi terimler yazıldığını, davacının haftalık ortalama 70-80 saat çalışma yaptığını, cumartesi günleri 17.00-18.00’a kadar çalıştığını, ayda bir, iki gün gece saat 23.00 veya 24.00’a kadar çalıştığını iddia ederek; kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili özetle; davacının 06.06.2005 tarihinde davalı işverenin ...’nde kurye pozisyonunda çalıştığını, davacının iş akdini tek taraflı olarak feshettiğini, fesih nedeninin gerçeğe aykırı olması sebebiyle cevabi ihtarname ile bu hususun ihtar edildiğini, davaya konu talepler arasında zamanaşımı süresi 5 yıl olan kalemlerin de mevcut olduğunu, bu sebeple zamanaşımı itirazında bulunduğunu, davacının ücretlerinin tam ve zamanında ödendiğini, bu durumun imzalı ücret bordroları ve banka kayıtlarından rahatlıkla tespit edilebildiğini, davacının yaptığı fazla mesai olmadığını, davacının ...’ya bildirilen ücretinin gerçek ücret olduğunu, bunun dışında yol ücreti ve benzeri bir ödemenin yapılmadığını, davacının kıdem tazminatı talebinin haksız olduğunu, davalı işverene ihbar tazminatı ödemesi gerektiğini, talep ve dava haklarını saklı tuttuklarını, davacının 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığını, öğlen 1,5 saat dinlenme ve yemek molası olduğunu, günde 8 saatten fazla çalışma yapılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut uyuşmazlıkta; davacının fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta için günlük çalışma saati olan 12 saatten 1,5 saatlik yemek molası düşüldükten sonra, davacının günlük çalışması 10,5 saat olarak, Cumartesi günü çalışma saati olan 9,5 saatten bir saat yemek molası düşüldükten sonra, davacının Cumartesi günü çalışması 8,5 saat olarak belirlenmiştir. Bu şekilde, davacının haftalık çalışma süresi 10,5 X 5 = 52,5 + 8.5 = 61 saat olup, davacının haftalık yasal 45 saatlik sürenin üzerinde çalışarak, haftada 61 - 45 = 16 saat fazla çalışma yaptığı halde 17 saat üzerinden hesap yapılarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.