Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 704 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 28145 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı Talebinin Özeti:Davacı vekili, davalı bankada call center olarak çalıştığını, kıdem tazminatını almak suretiyle işten ayrıldığını, hafta içi beş gün 08:00-21:00 saatleri arasında çalıştığını, yemek molasının 15 dakika olduğunu, hafta sonları da iş için çağrıldığını, bu şekilde fazla çalışma yapmasına rağmen karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ücreti alacağını talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, banka tarafından işçilere tebliğ edilen fazla çalışma talimatında kimlerin ve hangi ünvanda bulunan işçilerin fazla çalışma yapabileceklerinin açık bir şekilde belirtildiğini, davacının bu belirtilen kişilerden olmadığını, fazla çalışma ücretinin ücrete dahil olduğunu, talep edilen alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma yapmasına rağmen karşılığının ödenmediği gerekçesiyle, talep edilen alacağın bilirkişi raporu doğrultusunda kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, talep edilen fazla çalışma ücretinin doğru olarak hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.Günlük çalışma süresinin onbir saati aşamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğine göre, bu süreyi aşan çalışmaların denkleştirmeye tabi tutulamayacağı, zamlı ücret ödemesi veya serbest zaman kullanımının söz konusu olacağı kabul edilmelidir. Yine işçilerin gece çalışmaları günde yedi buçuk saati geçemez (İş Kanunu, Md. 69/3). Bu durum günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden, haftalık kırkbeş saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararları da bu yöndedir (Yargıtay 9.HD. 23.6.2009 gün 2007/40862 E, 2009/17766 K). Somut uyuşmazlıkta, dosyada mevcut davacının imzasını havi iş sözleşmesinin incelenmesinde, fazla çalışma ücretinin ücrete dahil olduğunun açık bir şekilde düzenlendiği tespit edilmiştir.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, taraf tanıklarının beyanları birlikte değerlendirilerek, davacının haftanın beş günü ve günlük 08:00-20:00 saatleri arasında, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesi ile 10,5 saat çalıştığı, yine haftada 3 saat hafta sonlarında çalıştığı, davacının haftalık toplam çalışma süresinin 55,5 saat olduğu, davacının haftalık 10,5 saat fazla çalışma yaptığı belirtilmiş ve bu süre nazara alınarak fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ücretinin ücrete dahil olduğu yönündeki sözleşme hükmü hesaplamada nazara alınmamış ve bu şekilde hatalı hesaplama yapılmıştır.Mahkemece, yukarıdaki ilke kararımız doğrultusunda, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan (haftalık 10,5 saat) fazla çalışmadan indirilerek bulunacak olan haftalık fazla çalışma süresine göre fazla çalışma ücreti hesaplattırılmalı ve alacak %30 takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmalıdır.Bu nedenlerle, taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesindeki, fazla çalışma ücretinin ücrete dahil olduğu yönündeki düzenleme gözetilmeden, fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.