MAHKEMESİ : ANKARA 11. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 31/05/2012NUMARASI : 2009/1045-2012/472DAVA :Davacı, kıdem farkı alacağı, yıllık izin farkı alacağı, ikramiye farkı alacağı, ilave tediye alacağı, vardiya alacağı, sosyal izin alacağı, toplu taşıma yardımı alacağı, yakacak yardımı, koruyucu eşya yardımı, görev yolluğu alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi açmış olduğu bu davada, kıdem farkı, yıllık izin farkı, ücret farkı, ikramiye farkı, ilave tediye, vardiya alacağı, sosyal izin, toplu taşıma yardımı, yakacak yardımı, koruyucu eşya yardımı, görev yolluğu, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi isteklerinde bulunmuştur. Davalı işveren yasal hakların tamamının toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre ödendiğini savunmuştur. Mahkemece, fazla çalışma, vardiya alacağı ve toplu taşıma ücreti isteklerinin kısmen kabulüne karar verilmiş, diğer talepler reddedilmiştir. Hükmü yasal süresi içinde davalı temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda dosya içinde yer alan CD görüntülerine göre davacının genelde 17:00- 08:00 saatleri arasında çalıştığı belirtilerek, haftada 7 gün sözü edilen çalışma kabulüyle haftada 20 saat fazla çalışma ve 5 saat de fazla sürelerle çalışma ücreti hesaplanmıştır. Dosyada alan CD görüntülerinde işyeri taşıt görev emirlerine dair kayıtların yer aldığı anlaşılmaktadır. Sözü edilen kayıtlarda davacının genelde birer gün arayla çalışmalarının yer aldığı görülmektedir. Yine dosya içinde yer alan mesai cetvellerinin bazılarında, davacının, birer gün arayla çalıştığı gösterilmiş, bazı kayıtlarda ise haftada 5 gün aralıksız çalışma gösterilmiştir. Davacı tanıkları davacının aralıksız 7 gün çalıştığını açıklamışlardır. Ancak mahkemece, bazı kayıtlarda birer gün arayla çalışma gösterilmesinin nedeni tanıklara sorulmuş değildir. Aynı işyerinde çalışmış olan ve davalıya karşı aynı isteklerle dava açan H.. K.. adlı işçi yönünden alınan hesap raporunda ( Dairemizin 2012/39468 E. Sayılı dosyası) gece çalışma döneminde birer gün arayla çalıştığı kabul edilmiştir. Yapılan bu açıklamalara göre tanık beyanları ile davacı tarafından sunulan CD görüntüleri ve diğer yazılı deliller arasında davacının haftada kaç gün çalıştığı noktasında çelişki mevcuttur. Mahkemece gerekirse tanıklar yeninden dinlenmek suretiyle taşıt görev emirleri ve mesai cetvelleri yönünden çelişki giderilmeli ve davacının haftalık çalışma süresi belirlenmelidir. Davacının bir gün arayla çalıştığının belirlenmesi halinde, toplu iş sözleşmesinde öngörülen haftalık çalışma süresi aşılmamış olsa dahi fiilen çalışılan günlerde günlük 11 saat sınırının aşılması sebebiyle aşan kısım için hesaplamaya gidilmelidir. Davacının vardiya alacağı da fiili çalışma süresine göre hesaplanmalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.