Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 690 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3858 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ANKARA 14. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 20/12/2011NUMARASI : 2009/832-2011/1107DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, fazla sürelerde çalışma ücreti, ücret alacağı, hafta tatil ücreti, ilave tediye alacağı, akdi ikramiye alacağı, yakacak yardımı, yemek yardımı, taşıt yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi açmış olduğu bu davada, fazla çalışma ücreti, fazla sürelerle çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ilave tediye ücreti, akdi ikramiye ücreti, yakacak yardımı, yemek yardımı, taşıt yardımı alacaklarının ödetilmesi taleplerinde bulunmuştur. Davalı işveren toplu iş sözleşmesine göre tüm ödemelerin yapıldığını savunmuştur. Mahkemece fazla çalışma ile fazla sürelerle çalışmaya dair taleplerin kabulüne diğer isteklerin reddine karar verilmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir. 1-Davaya konu isteklerle ilgili olarak alınan ilk hesap raporunda çalışma saatleri 06:00-15:00 arası ve haftada 7 gün çalışma belirtildiği halde fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışma ücreti olmadığı açıklanmış sözü edilen isteklerle ilgili hesaplama yapılmamıştır. İtiraz üzerine başka bir bilirkişiden alınan raporda ise yine haftada 7 gün ve aynı saatlerde çalışma kabul edildiği halde haftalık çalışma süresi 56 saat olarak belirlenmiş ve haftalık 11 saat fazla çalışma ve 5 saat de fazla sürelerle çalışma ücreti hesaplanmıştır. Aynı bilirkişiden alınan ek raporda, hafta tatili ve bayram genel tatil ücretleri zamsız olarak ödendiği için haftalık 7 gün üzerinden hesaplama yapılmasının yerinde olduğu belirtilmiştir. Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre işyerinde çalışma süresi haftalık 40 saat olarak belirlenmiştir. Cumartesi günü akti tatil günü ve Pazar günü ise hafta tatili günüdür. Ancak davacı işçi puantaj kayıtlarında da yer aldığı üzere haftada 7 gün çalışmıştır. Bilirkişi raporlarında işverence tatil günü ücretlerinin ödendiği belirtilmiştir. Bu durumda akti tatil ile hafta tatili ve bayram ve genel tatil günü çalışmalarının ayrıca haftalık çalışma süresine eklenerek fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışma hesabı hatalıdır. Ücreti ödenmiş olan hafta tatili, akti tatil ve ulusal bayram ve genel tatil normal çalışma süresi çıkarılmak suretiyle haftalık çalışma süreleri belirlenmeli ve puantaj kayıtları, tanık beyanlarına göre 40 ya da 45 saati aşan çalışma olup olmadığı tespit olunmalıdır. Dosya içinde yer alan her iki bilirkişi raporu arasında çelişki bulunduğuna göre üçüncü bir bilirkişiden rapor alınmalı ve yukarıdaki esaslar dahilinde hesaplamaya gidilmelidir. 2-Davacının fazla sürelerle çalışma ya da fazla çalışma ücretine hak kazandığının belirlenmesi durumunda İş Kanunu’nun 34. maddesinde öngörülen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Kaynağı İş Kanunu olan sözü edilen istekler bakımından işletme kredisi faizine hükmedilmesi de hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.