Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6847 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 31199 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatınca istenilmesi davacı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22/03/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat ... geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının davalı firmaya ait iş yerinde 20/04/2009 tarihinde..... Müdürü olarak işe başladığını, 06/08/2012 tarihine kadar davalı yerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, kullandırılmayan izinleri olduğunu, fazla mesai yaptığını, hak etmiş olduğu işçilik alacaklarının ödenmediğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının şirketi zarara uğrattığını yetkili mahkemenin Karaman İş mahkemesi olduğunu, davacının satış pazarlama elemanı olduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını, ücret alacağı olmadığını, davalı şirkette 45 saatten fazla çalışma yapılmadığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davalının iş sözleşmesini haklı nedenle feshedildiğini kanıtlayamadığı, kullanılmayan yıllık izin, ödenmeyen ücret bulunduğu, davacının bölge müdürü olduğu ve üst düzey yönetici olması nedeni ile kendi mesaisini kendisi belirlediğinden fazla mesai ücreti talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2. İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması veya işin düzenlenmesine ilişkin talimatın merkezden gelmesi halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.Dosyadaki bilgi ve belgeler ile tanık anlatımlarına göre her ne kadar davacı bölge müdürü olarak görev yapsa da işyerinde çalışma saatlerinin genel merkezden verilen talimatla belirlendiği, davacının bu belirlenen mesai saatleri arasında çalıştığı, davalının bu yönde itirazı olmadığı gibi fazla mesai yaptığında ücretinin ödendiğini savunduğu anlaşılmaktadır. Davacı kendi mesaisini kendisi belirlemediğinden, fazla mesai ücreti yönünden tanık anlatımlarını esas alan bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekirken bu alacağın yazılı gerekçe ile reddi hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.350.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.