MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİY A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının davalı ağabeyi adına kayıtlı xx xxx xx plakalı araçta 1978 yılı 3. ayı ile 1981 yılı 3. ayı arasında muavin olarak çalıştığını, daha sonra askere gittiğini, dönüşte tekrar 1984 yılında ehliyet alıncaya kadar muavin, aldıktan sonra 2010 yılı Temmuz ayına kadar aralıksız sürücü olarak çalıştığını, en son ücretinin 2.100,00 TL net ücret aldığını, diğer şoför Ömer Onmerci ile dönüşümlü olarak haftanın 6 günü resmi ve dini bayramlar dahil günde 10 saat çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, davalının sigorta yaptırmaması nedeniyle isteğe bağlı prim ödeyerek 2010 yılı Haziran ayında emekli olduğunu, emeklilik nedeniyle de davalının işten çıkardığını, alacaklarının ödenmediğini, bu nedenle de kıdem ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davalıya ait aracın 09.09.1983 tarihinde kaydedildiğini, bu tarihten önce aracın maliklerinin ... ait olduğunu, davacının araçta kar ortağı olarak çalıştığını, sürücü olarak çalışmasada sürücü olmasının görüntü olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, tüm dosya kapsamı, tanık beyanyarı, trafik tescil kayıtları ve SGK kayıtları birlikte incelendiğinde, davacının 01.01.1987-12.05.2010 tarihleri arasında davalıya ait minibüste çalıştığı, ...'ın beyanı dikkate alındığında günlük 50,00 TL yevmiye aldığı, aylık kazancının net 1.300,00TL olduğu, davacı dışında minübüste 3 kişinin daha çalıştığının anlaşılması karşısında, davacının davalı yanında uzun yıllar hizmet akdi ile çalıştığı, çalıştığı süre gözetildiğinde haklı bir neden olmadan ayrılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu ve davalı tarafça da iş akdinin tazminat hak etmeyecek şekilde sona erdiği ispat edilmediğinden, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, kullandırılmayan ve karşılığınında ödendiği ispat edilmeyen yıllık izin alacağının olduğu, haftalık 45 saati aşan fazla çalışmasının bulunduğu ispat edilmediğinden fazla mesai alacağı olmadığı kanaati ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin alacağının kabulüne, fazla mesai alacağının reddine karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız şekilde feshedildiğini iddia etmiştir. Davalı işveren ise, davacının, kendi isteği ile işten ayrıldığını savunmuştur. Mahkemece her ne kadar davalı işverenin, iş akdinin tazminat hak etmeyecek şekilde sona erdiğini ispat edemediği kabul edilmiş ise de; dosyadaki bilgi ve belgelerden ve tanıkların anlatımlarından hizmet sözleşmesinin emekli olduktan sonra işe gelmeyerek işçi tarafından feshedildiği, bu nedenle işçinin kıdem tazminatına hak kazandığı ancak, ihbar tazminatına hak kazanmadığı açıkça anlaşılmış olup, mahkemece ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı tespit ve değerlendirmeler ile hizmet sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği gerekçesiyle ihbar tazminatı talebinin de kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.