Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6183 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 30766 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, manevi tazminat ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 15/03/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, manevi tazminat, yıllık ücretli izin, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. D) Temyiz:Kararı davacı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi ihtilaflıdır. Davacı davalı işyerinde 05.03.1999 tarihinden itibaren çalıştığını iddia etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise kayıtlar esas alınarak hizmet başlangıcı 01.10.1999 tarihi olarak tespit edilmiştir.Dosyada mevcut işveren tarafından sunulan izin belgelerinin bir kısmında işe başlangıç tarihi 05.03.1999 olarak göründüğü, iki belgede bu tarihin 01.06.1999 olarak düzeltildiği görülmektedir.İşveren tarafından sunulan ve 05.03.1999 tarihinin gösterildiği bu belgeler davacı iddiasını doğrulamaktadır. Bu nedenle hizmet başlangıcının iddia edilen tarih olarak kabulü gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalıdır.3-Dosya içeriğine göre davalı işverence davacının banka hesabına yatırılan 43.150,24 TL.’lik ödemenin hangi kaleme ilişkin olduğu hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Davacı son aylık ücretinin net 5.000,00 TL. olduğunu, bunun 2.000,00 TL.lik kısmının kayıtlarda göründüğü, 3.000,00 TL.lik kısmının ise elden ödendiği, ancak toplam 14,5 ay karşılığı aylık 3.000,00 TL. fark ücreti ödenmediğinden bu aylara ilişkin toplam bakiye ücret alacağının işverence fesih tarihinden sonra banka hesabına yatırıldığını iddia etmiştir.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 04.05.2012 tarihinde yatırılan 42.250,23 TL.nin kıdem tazminatından mahsup edilerek sonuca gidildiği görülmüştür.... ait dekont incelendiğinde 42.250,23 TL.nin maaş ödemesi adı altında yatırıldığı görülmektedir.Mahkemece davacının maaşı net 5.000,00 TL. olarak kabul edilmiş ve karar davalı tarafça temyiz edilmemiştir. Bu nedenle, davacının aylık ücreti net 5.000,00 TL olarak kesinleşmiştir. Davalı işverenin yatırdığı 42.250,23 TL. davacının ödenmediğini iddia ettiği aylık 3.000 TL bakiye ücret alacağına denk gelmektedir. Bu nedenle işveren tarafından maaş ödemesi adı altında yatırılan paranın davaya konu işçilik alacaklarından mahsubu hatalıdır. Mahkemece bilirkişiden hizmet başlangıcı 05.03.1999 tarihi kabul edilerek alınacak ek rapora ve işverence yapılan ödemenin ücret dışındaki işçilik alacağından mahsup edilmeksizin sonuca gidilmesi gerekirken eksik ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.F)Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.