Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5266 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 31607 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı, genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, davalı tarafından iş aktinin haksız feshedildiğini, çalışma saatlerinin hafta içi 08:30.-21:00 saatleri arası olduğunu, Cumartesi günü saat 14:30’a kadar çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı vekili, işyerinde Mart, Nisan, Mayıs, Eylül, Ekim aylarında yoğun çalışıldığını, diğer aylarda sadece satış yapılması gerektiğinden mesaiye ihtiyaç duyulmadığını, sair iddia ve taleplerin de yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C)Yerel Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, iş akdinin tazminatı gerektirmeyecek şekilde feshedildiğinin ispat külfeti kendisine düşen davalının bu yükümlülüğü yerine getiremediği, yıllık izinlerin kullandırıldığını ücret ve asgari geçim indirimi alacağının ödendiğini de davalının ispatlayamadığını, yine davacının fazla mesai yaptığı ve resmi tatil çalışması alacağının bulunduğunun görüldüğü, bilirkişinin hesapladığı miktar üzerinden fazla mesai alacağı ve resmi tatil alacağı hakkında 1/3 oranında hakkaniyet indirimi yapıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.E)Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Tanık beyanları, tanıkların görgüye dayalı olarak bildikleri dönemler açısından delil olarak kabul edilebilir.Somut uyuşmazlıkta, tanık ..... 2008 yılın ve devamını, tanık ... 2010-2011 yılı Eylül ayı arasını, tanık ..... ise 2006 yılı Mart ayı ile Temmuz ayı arasını görgüye dayalı olarak bilmektedir. Bu durumda, 2006 yılı Ağustos ayı ve devamı dönem ile 2007 yılını sadece tanık ... görgüye dayalı olarak bilmektedir. Mahkeme tarafından yapılacak iş, 2006 yılı Ağustos ayı dahil, 2007 yılı sonuna kadar olan dönemi tanık ...’ün “davacının çalışma saatleri 08:30-19:00 idi, haftanın beş günü hafta içi çalışılır ve Cumartesi günü 08:30-13:00 saatler arası çalışılırdı, Pazar günü çalışılmazdı, yemek molamız 1 saat, çay molamız vardı, çay molamız günde iki defa 15’er dakikadan 30 dakika idi”yönündeki beyanlarına göre hesaplamaktır.3-Asgari geçim indirimi alacağına yasal faiz yürütülmesi gerekirken en yüksek mevduat faizi yürütülmesi hatalıdır.F)Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.