Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5249 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 33648 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVALILAR : 1-......2-...DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, milli ve dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 5.4.2007-12.04.2012 tarihleri arasında davalılardan .....nde davalı belediyeye ait park ve bahçe düzenlemelerini yaptığını, diğer davalı ...... asıl işveren olarak sorumlu olduğunu ,iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve dini milli bayram ücreti alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde özetle;davacının müvekkili şirket nezdinde 04.07.2009 - -26.08.2009 tarihleri arasında ..... nezdindeki proje boyunca çalıştığını iş akdini de proje bitiminde kendi rızası ile sonlandırdığını,zamanaşımı itirazında bulunduklarını savunarak, davanın reddini istemiştir.Davalı ... vekili cevap dilekçesinde özetle;davanın husumet nedeni ile reddi gerektiğini, müvekkili idarenin bir kamu kurumu olup işi ihale sonucu diğer davalı şirkete verdiğini,davalı şirketin 2006-2012 yılları arasında parkların bakım ve onarım işini yüklenici olarak üstlendiğini,işlerin yapım işi olduğunu,kurumun sadece yüklenici firmayı .. borcu olup olmadığı yönünde denetlemekle yükümlü olduğunu, ihale makamının kıdem, ihbar tazminatı ve diğer işçilik alacaklarından sorumlu olmadığını,ancak hüküm altına alınan son üç aylık ücret ve fazla mesai alacağının ödenmesinden sorumlu olacağını, son üç ayda fazla çalışma olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde;davalı ... ....park/bahçe düzenleme işini ihale ile diğer davalıya verdiği bu nedenle davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulduğu, davacının ...nden ihale alan alt işveren olan diğer davalıya ait işyerinde çalışmakta iken iş akdinin davalı tarafından feshedildiği dikkate alındığından davacının giriş çıkışlarla değişik sicil sayılı iş yerlerinden sigortalı göründüğü, bunların her ihale de yeni işyeri numarası alması nedeniyle değiştiği ve esasen tanık anlatımlarından anlaşılacağı üzere davalının sürekli olarak alt işveren nezdinde ve davalı....... üst işverenliğinde çalıştığı, iş akdinin alt işveren tarafından feshedildiği,bilirkişi tarafından verilen 04/02/2014 tarihli rapor nazara alınarak raporda belirtilen miktarlar üzerinden kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne, fazla mesai ücreti ve dini milli bayram ücreti yönünden %30 oranında taktiri indirim yapılarak kalan miktar üzerinden kabulüne fazlaya ait talebin reddine karar verilerek hüküm kurulmuştur.D) Temyiz:Kararı davalılar temyiz etmiştir.E) Gerekçe:Duruşmada tefhim edilen ve hükmün esasını teşkil eden hüküm özeti ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırıdır.6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” Somut uyuşmazlıkta mahkemece hükme esas alınan 04/02/2014 tarihli bilirkişi raporunda hizmet süresi 04.05.2007-19.03.2012 arası olmak üzere 4 yıl ,10 ay,15 gün hesap edilmiş olup,davacının işten ayrılma tarihi olarak 19.03.2012 tarihi kabul edilmiş iken; hüküm özetinde iş akidinin fesih tarihinin 12.04.2012 olarak kabulü gerekçeli karar ile hüküm özeti arasında çelişki oluşturmuştur.Hüküm özeti ile gerekçeli karar arasındaki çelişki yukarıda belirtilen Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve HMK. nun 298/2. Maddesine göre başlı başına bozma sebebidir.Bu nedenlerle 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına, 6100 sayılı yasanın HMK.nun 298/2. maddesine aykırı olduğu anlaşılan hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 08.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.