A)Davacı isteminin özeti:Davacı vekili, müvekkilinin davalı D.. M..ürlüğünün Isparta 18. Bölge Müdürlüğü, 182. Burdur Şube Müdürlüğünde İş Kanununa tabi olarak çalışmakta iken, ailevi nedenlerle 17. Van Bölge Müdürlüğü 172. Muş Şube Müdürlüğüne alınması için 07.05.2009 tarihinde dilekçe verdiğini, 27.07.2009 tarihinde tayininin yapıldığını, ancak TİS gereğince ödenmesi gereken harcırahın ödenmediğini, davacının yazılı olarak kuruma başvurduğunu, kurumun cevabi yazı ile harcırahsız tayin talebi olduğundan bahisle ödenmeyeceğinin ifade edildiğini, halbuki TES İŞ ile davalı kurum arasında yapılan Toplu İş Sözleşmesi madde 59/2 gereği harcırah ödenmesi gerektiğini iddia ederek 1.000 TL harcırahın faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B)Davalı cevabının özeti:Davalı vekili, Çevre ve Orman Bakanlığı D.. M..ürlüğü Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığının yazılarında açıkça belirtildiği üzere, davacının 02.01.2008 tarihli dilekçe ile tayin talebinde bulunduğunu, ardından idarece henüz söz konusu dilekçeye cevap verilmeden 21.01.2008 tarihli dilekçe ile doğrudan Personel Daire Başkanlığına başvurarak ikinci kez tayin talebinde bulunduğunu, bunun üzerine D.. M..ürlüğü Isparta 18. Bölge Müdürlüğü 182. Burdur Şube Müdürlüğüne 07.02.2008 tarihinde tayin yapıldığını, 13.03.2008 tarihinde göreve başladığını, aradan bir yıl geçmeden eşinin rahatsızlığı ve ailevi nedenlerle tekrar tayin talebinde bulunan davacıya D.. M..ürlüğü Isparta 18. Bölge Müdürlüğü 182. Burdur Şube Müdürlüğünde çalışmaktayken ailevi nedenlerle Van 17. Bölge Müdürlüğü Muş 172. Şube Müdürlüğüne atanması için yapılan başvurusuna olumsuz cevap verildiğini, bunun üzerine davacının 16.07.2009 tarihli dilekçe ile tekrar harcırahsız olarak tayin talebinde bulunduğunu, davacının Van 17. Bölge Müdürlüğü Muş 172. Şube Müdürlüğüne atandığını, uyuşmazlığın idare mahkemesinde çözülmesi gerektiğini, bu nedenle mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerektiğini, davacının dilekçesi ve özgür iradesi ile harcırahsız tayin talebinde bulunduğu halde, tayin işlemi yapıldıktan sonra harcırah talebinde bulunmasının kanuna karşı hile ve idareyi aldatmaya yönelik bir tavır ve hareket olduğunu, MK madde 2 dürüstlük kuralı gereği bu tür dürüst olmayan tavır ve hareketin kanun karşısında himaye görmeyeceğini, davacı TİS gereği harcırah ödenmesi gerektiğini beyan etmiş ise de, rızaen özgür iradesiyle harcırahsız tayin talebinde bulunduğu dikkate alındığında bu hükmün bu davada uygulanamayacağını, faiz talebinin yasal dayanağının olmadığını savunmuştur.C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti.Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz:Karar davalı kurum vekilince temyiz edilmiştir.E)Gerekçe:Operatör olarak görev yapmakta olan davacı işçi, DSİ 172. Şube Müdürlüğüne (Muş) sunduğu 02.01.2008 tarihli dilekçe ile, akrabalar arasında çıkan husumet nedeniyle burada çalışmasının zor duruma geldiğini beyan ederek DSİ XVIII. Bölge Müdürlüğüne tayin edilmesini talep ettiği, bu talep dilekçesi üzerine Çevre ve Orman Bakanlığı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü XVII. Bölge Müdürlüğü tarafından D.. M..ürlüğü Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığına yazılan 03.01.2008 tarihli yazı ile, adı geçenin kadrosu ile birlikte bölgelerinden ayrılmasında herhangi bir sakınca bulunmadığı belirtilerek, başkanlık tarafından uygun görülmesi halinde olurun bölgelerine gönderilmesinin istendiği, İşçi Personel Hareketleri onayı başlıklı belge içeriğinden XII. Dönem Toplu İş Sözleşmesinin 59. Maddesi dayanak yapılarak naklinin gerçekleştirildiği, Daha sonra işçinin 24.03.2009 tarihli dilekçe ile DSİ Burdur 182. Şube Müdürlüğüne müracaat ederek 19.03.2008 tarihinden beri operatör pozisyonunda çalıştığını, eşinin rahatsızlığı ve artan sorunları nedeniyle memleketi olan Muş 172. Şube Müdürlüğüne tayin olmak isteğini dile getirdiği, D.. M..ürlüğü 17. Bölge Müdürlüğünün 17.04.2009 tarihli yazısı ile bölgelerinde hizmetine ihtiyaç duyulmadığının belirtildiği, davacı işçi tarafından D.. M..ürlüğü Personel Eğitim Daire Başkanlığına yazılan 16.07.2009 tarihli dilekçe ile 18. Bölge Müdürlüğünden tayininin 17. Bölge Müdürlüğüne yapılması için kendisine verilen harcırah ve yolluğu istemediğini beyan ettiği, dosyada bulunan İşçi Personel Hareketleri Onayı başlıklı belgede yine XII. Dönem Toplu İş Sözleşmesinin 59. Maddesi dayanak alınarak adı geçenin naklinin 16.07.2009 tarihli dilekçesine istinaden harcırahsız olarak yapıldığı anlaşılmıştır.Bu durumda davacı işçinin harcırah talebi Türk Medeni Kanunu’nun 2. maddesinde düzenlenen hakkın kötüye kullanılması niteliğindedir. Mahkemece davacının harcırah talebinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F)Sonuç:Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.