MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, genel tatil ücret ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, iş akdini çalışma şartlarındaki olumsuzlukların düzeltilmemesi ve fazla çalışmalarının karşılığının ödenmemesi sebeplerine binaen haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Mahkemece, davacının iş akdinin işyerindeki çalışma koşullarındaki olumsuzlukların düzeltilmemesi sebebine binaen haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiş ise de; dosya içeriğine göre çalışma koşullarındaki olumsuzluk iddiası ispatlanamamış olmakla beraber feshe gerekçe gösterilen fazla çalışma karşılığının ödenmediği ve feshin haklı olduğu anlaşıldığından kıdem tazminatına karar verilmesi isabetli olup, dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Yasanın 41 inci maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olup, 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz. Somut olayda; davacı fazla çalışma yaptığını ve karşılığının ödenmediğini iddia etmiş ve bu iddiasını tanık deliline dayanarak ispatlamıştır.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına dayanılarak davacının haftada 5 gün 24 saat çalıştığı kabul edilerek, 2 saatlik ara dinlenmesinin tenzili ile günlük çalışmasının 14 saat olduğu ve böylelikle haftalık 25 saat fazla çalıştığı tespit edilmiş ise de; bu kabul dosya kapsamı ile örtüşmemektedir. Zira taraf tanık beyanlarından davacının çalıştığı istasyonda davacı dahil iki kişinin 48 saat çalışıp 48 saat dinlenme şeklinde bir çalışma usulünü uyguladıkları anlaşılmaktadır.Hal böyle iken yukarıda açıklanan esaslara göre; davacının ilk iki hafta için haftalık 12 saat, takip eden diğer iki haftada ise haftalık 9 saatlik fazla çalıştığının kabulü ile hesaplama yapılması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulması hatalıdır.3-Davacı lehine hükmedilen alacak toplamı dikkate alındığında Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin belirlediği nisbi oranlara göre hesaplanması gereken vekalet ücreti eksik ve hatalı hesaplanmış olup, ayrı bir bozma nedeni yapılmıştır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.