Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4968 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 3358 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ : ANTALYA 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 28/11/2011NUMARASI : 2007/426-2011/529DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 18.02.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Ş..T.. geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı işçi, askerlik süresi hariç 03.02.1972-13.01.2006 tarihleri arasında garson/şef garson olarak en son net 1.000 TL ücretle yıllık izin dahi kullanmaksızın Pazar günleri dahil 09.00-22.00 şeklinde davalı emrinde çalışıp en son ayrılmak zorunda kaldığı iddia edilerek kıdem, ihbar, izin, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesi talep ve dava edilmiştir. Davalı işveren, ücret nitelikli taleplerin 4.5.2002 öncesi bölümünün zaman aşımına uğradığı, iddia edilenin aksine 21.9.2003 tarihinde işyerlerinde çalışmaya başlayan ve asgari ücretle komi, garson ,kasa sorumlusu olarak görev yapan davacının 5.1.2006 günü evlerinin altındaki dükkanda eşiyle birlikte iş yapacağından bahisle kendisinin ayrıldığı,hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışılması söz konusu olmadığı,varsa yapılan fazla çalışma karşılıklarının ödendiği,yıllık izin karşılıklarının ödendiği vs..savunularak davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, davacının iş akdinin 15/01/2003 öncesi döneminin emeklilik nedeni ile haklı nedenle feshedildiği, 15.01.2003 emeklilik sonrası çalışma döneminin ise haklı bir neden olmaksızın davacı tarafından feshedildiğinden tazminata hak kazanamadığı gerekçesiyle ödenmeyen izin ücreti, genel tatil ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ıslah dilekçesi nazara alınarak kabulü yoluna gidilmiştir. Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacının emeklilik sonrası iş sözleşmesinin fesih tarihi 13.01.2006 olup, ıslah suretiyle dava konusunun arttırılma tarihi 26.09.2011’dir. Islah dilekçesi davalı vekiline 06.10.2011 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili de 11.10.2011 tarihinde süresi içinde zamanaşımı defini ileri sürmüştür. Davaya konu yıllık izin, fazla çalışma ve bayram genel tatil alacaklarının ıslaha konu kısmı zamanaşımına uğramıştır. Mahkemece davacının verdiği ıslah dilekçesi üzerine davalı tarafın ileri sürdüğü zamanaşımı defi gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.