MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİDAVALILAR : 1- ... ADINA AVUKAT ...2-... ADINA AVUKAT ...DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı isteminin özeti: Davacı vekili, emeklilik için sigorta süresi, prim ödeme gün sayısı ve yaşını doldurarak emekli olmak üzere işten ayrılan davacının, çalışırken 15 yıl boyunca sadece 02/08/2010 tarihinde 10 gün yıllık izin kullandığını, bunun haricinde yıllık izin kullanmadığını, ücretlerini de almadığını ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.B)Davalı cevabının özeti: Davalı Rektörlük vekili, taleplerin zamanaşımına uğradığını, Mahkeme'nin yetkisiz olduğunu, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı Şirket vekili, davacının yıllık izinlerini kullandığını, davalı Şirket bünyesinde davacının kısa bir süre çalıştığını, emekliliği ile ilgili davacının davalı Şirket'e herhangi bir başvuru yapmadığını, gerekçe göstermeden işten ayrıldığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.C)Yerel Mahkeme kararının özeti:Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının 01/06/1996 tarihinde davalı Üniversiteye bağlı .......'nda temizlik işçisi olarak çalışmaya başladığı, 18/09/2006 tarihine kadar sadece eğitim dönemlerinde çalıştığı, eğitime ara verilen dönemlerde çalışmadığı, 18/09/2006 tarihinden itibaren ise temizlik işleri ihalesini kazanan firmaların elemanı olarak kesintisiz çalışmaya başladığı, 31/12/2011 tarihinde ise sigortalık süresini ve prim ödeme gün sayısını tamamlayarak işyerinden kendi isteği ile ayrıldığı, 1475 sayılı Yasanın 14/5 maddesi uyarınca sigortalık süresini ve prim ödeme gün sayısını tamamlayan işçinin, yaş koşulu sebebiyle emeklilik hakkını kazanmamış olsa da, işyerinden kendi isteği ile ayrılabileceği, kıdem tazminatına hak kazanabileceği, davacının işten ayrılış bildirgesinde emeklilik nedeniyle işten ayrıldığının bildirildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, davalı şirket ile davalı idare arasında alt-üst işveren ilişkisi bulunduğu, ayrıca işyerinin devri halinde, devralan, işçinin tüm dönemi ile ilgili işçi alacaklarından sorumlu olup davalı şirket işçi alacaklarının tamamından sorumlu olduğu, dosyada bulunan izin belgesine göre davacının sadece 2011 yılında 14 gün izin kullandığı, ancak iş akdinin feshi tarihinden itibaren 5 yıllık süre geçmekle yıllık izin ücreti alacağı zamanaşımına uğradığı, davalının zamanaşımı savunmasında bulunduğu, davacının 18/09/2006 tarihinden önceki kesintili çalışmasına ilişkin yıllık izin ücreti alacağının zamanaşımına uğradığını, 18/09/2006-31/12/2011 tarihleri arasında ise kullanılan 14 gün izin düşüldükten sonra yıllık izin alacağının hesaplandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz: Karar süresi içinde davalı Üniversite vekili ve davalı Şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.E)Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- 6100 sayılı HMK.nun 25. maddesi uyarınca tarafların ileri sürdüğü maddi vakalar kendilerini ve hakimi bağlar. Dosya içeriğine göre dava dilekçesinde davacının 02/08/2010 tarihinde 10 gün yıllık izin kullandığının belirtilmesine rağmen yıllık izin ücretinden bu sürenin düşülmemesi hatalıdır.3-Davalı Üniversitenin 2547 sayılı Yasa'nın 56/b. maddesi uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen Mahkemece davalı Üniversiteden harç alınması hatalıdır.F)Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.