Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4273 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 32275 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalı işyerinde 07.06.2011 tarihinde çalışmaya başladığını, 28.12.2012 tarihinde ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının iş yerine aralıksız olarak izinsiz ve mazeretsiz olarak üst üste 3 gün işe gelmediğinden dolayı iş akdinin haklı olarak fesih edildiğini , iş yerinde çalışmanın 2 vardiya olduğunu 10:00 da iş başı yapanın 18:00 de işi bıraktığı 12:30 da iş başı yapanın ise 20:30 da işi bıraktığını 1 saat yemek molası ve 15 dk. 2 çay molasının bulunduğunu beyan etmiş olduğundan, fazla mesai yaptığında bunların ödendiğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesi ile kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı taraflar yasal süresi içinde temyiz etmiştir. E) Gerekçe: Mahkemece işçilik alacaklarının hesaplanması için aldırılan bilirkişi raporunun düzenlenmesinden sonra davalı vekili tarafından dosyaya sunulan ücret bordroları, banka hesap ekstreleri ve shift kayıtlarının değerlendirilmesi için ek rapor aldırılmıştır. 01.07.2014 tarihli karar celsesinden ek raporun davalı vekiline tebliğ edilmeden hüküm kurulduğu görülmüştür. Kök rapordan farklı içerikte olan ek raporun HMK.nun 280. maddesi uyarınca davalı vekiline tebliğ edilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, tarafların sair temyiz nedenlerinin bu aşamada incelenmesine yer olmadığında, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.