Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3992 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 31715 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili; davacının,.............nde 25.02.1995 tarihinden itibaren kesintisiz çalıştığını; 1.242,00_TL ücret aldığını; davacının bakım elemanı olarak fiilen .............’nde çalıştığı halde başkaca firmaların çalışanı gibi gösterildiğini, 28.07.2011 tarihinde emekli olduğunu, yasal hakların kendisine ödenmediğini; davacının 8.30-17.30 saatleri arasında çalıştığını, son iki yıldır 3 ay gündüz 1 ay da 19.00-08.00 saatleri arasında geceleri çalıştığını, fazla mesai ücreti ödenmediğini beyan ederek kıdem tazminatı ile, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarını talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı ........ vekili davacının 29.06.1994 tarihinden kendi isteği ile emekliye ayrıldığı 28.05.2011 tarihine kadar müvekkili Kurum’a bağlı .............nde bakım elemanı olarak çalıştığını; davacının her yıl ihaleyi kazanan bir başka şirketle yaptığı hizmet akdine istinaden bu şirketlerin personeli olarak Kurumda çalıştığını; Kurum’un davada taraf sıfatı olmadığını; davacının emeklilik nedeniyle işten ayrılmasının söz konusu olduğunu, kıdem tazminatı talebinin haksız olduğunu; ücret alacağı bulunmadığını, kullandırılmayan yıllık ve resmi tatil izni bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.Davalı ................... vekili, davalı Şirketin T.C. ... ............... bünyesinde bakım hizmeti alımı ihaleleri kapsamında ve hizmet alımları tip sözleşmeleri ile alt işveren olarak hizmet gördüğünü; davacının davalı şirket bünyesinde alınan ihaleler kapsamında ve belirli süreli iş sözleşmeleri ile kesintisiz olmamak üzere çalıştığını; yönetim yetkisini elinde tutan Kurumun gerçek işveren olduğunu, şirketin taraf sıfatı olmadığını; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının tüm alacaklarının ödendiğini; iş sözleşmesinin davalı şirket tarafından feshedilmediğini, Davacının emekli olacağı gerekçesi ile işten ayrıldığını; hizmet alımı işi ihale yolu ile gerçekleştiğinden İş Kanunu bakımından bir iş yeri devri olmadığını, kıdem tazminatı ödeme yükümlülüğünün olmadığını, her işverenin kendi döneminde yapılan fazla çalışmadan sorumlu olduğunu, davacının fazla çalışması bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, yargılama sonunda davacının emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı bu nedenle kıdem tazminatına hak kazandığı yine bilirkişi raporları doğrultusunda hesaplanan bir kısım işçilik alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalılar temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücreti alacağının hesabı noktasında toplanmaktadır.Davacı dava dilekçesinde son iki yıl 3 ay gündüz 1 ay gece çalıştığını, gece mesaisinin 19:00-08:00 saatleri arasında olduğunu belirtmiştir. Mahkemece bilirkişi ek raporunda, davacının tanık beyanlarına göre 21.05.2008-28.08.2011 arası için iki ayda bir (yılda toplam 6 ay) 19:00-08:00 saatleri arası çalıştığını kabul eden hesaplamaya itibar edilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesine göre hakim taleple bağlıdır. Davacı son iki yıl 3 ay gündüz 1 ay gece çalıştığını belirterek talebini sınırlamıştır. Buna göre davacının son iki yıl, yılda toplam 3 ay 19:00-08:00 saatleri arasında çalıştığı, kabul edilerek bu çalışmaya göre fazla çalışma alacağının hesaplanıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.