Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3643 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 53887 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ : ADIYAMAN İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 07/10/2011NUMARASI : 2009/386-2011/620DAVA :Davacı, ücret alacağı, ilave tediye alacağı, TİS'ten kaynaklanan ikramiye alacağının ve %40 icra inkar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, tarafına ödenmeyen ücret, ilave tediye ve TİS den kaynaklanan ikramiye alacaklarının tahsili için başlattığı icra takibine haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek haksız yapılan itirazın iptali ile %40 icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. D) Temyiz:Kararı davalı özellikle ödemelerin mahsubuna değinerek temyiz etmiştir. E) Gerekçe:Somut olayda; icra takibi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Baş İş Müfettişince yapılan incelemedeki alacak tespitine dayanmakta olup, gerek bu inceleme esnasında gerekse işbu yargılama safhasında davalı Belediye’ce işçinin alacaklarının varlığı kabul edilmiş, ancak gelir durumu sebebiyle bu alacakların ödenemediği beyan edilmiştir.Buna bağlı olarak, davacı alacağının mevcudiyeti konusunda ihtilaf bulunmamakta, asıl ihtilafın alacağın miktarı ve icra takibinden sonra davacıya bir ödeme yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.Dosyada mevcut inceleme raporunun incelenmesinden, davalı belediyenin çalışan sendikalı tüm işçilere olan toplam borcunun tespit edildiği, bireysel bazda bir belirlemenin olmadığı anlaşılmış, Mahkemece davacı taraftan talep edilen alacakların hangi döneme ilişkin olduğuna ilişkin muhtelif tarihli açıklama istem yazılarına verilen cevabî yazılarda da tam ve detaylı bir açıklama yapılmamış, en son talep ettikleri miktarların ilgili müfettiş raporunda belirtilen miktar, yıl ve ayların olduğu belirtilmiştir.Konu hakkında davalı Belediye’nin muhtelif tarihlerde dava dosyasına dört kez davacı işçinin emanete alınan alacakları ve emanetten ödenen alacaklarına ilişkin muhasebe kayıt ve belgelerinin dava dosyasına sunulduğu görülmüştür.Ancak, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllara ilişkin ödenmeyen ücret, ilave tediye ve ikramiyelerle ilgili açık ve net bir bilgi, hesaplama belirtilmediği ve davalı idarenin icra takibine ve yargılamaya karşı beyanlarının anlaşılabilir olmadığından bahisle, bu kayıt ve belgelerin dikkate alınmadığı anlaşılmıştır.Davalı belediyenin sunduğu ödemeye ilişkin kayıt ve belgelerin incelenmesinde, emanet hesabına alınan ve emanet hesabından ödenen tutarların, hangi alacağa, yıla veya aya ilişkin olduğuna ilişkin açıklamaların yer aldığı görülmüştür. Ayrıca temyiz dilekçesi ekinde de davalı Belediyece ilgili ödeme belgeleri sunulmuştur.Hal böyle iken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda sözkonusu muhasebe kayıt ve ödeme belgeleri tek tek irdelenmeksizin ve niçin geçerli olmadığı hususundaki veriler açık ve net olarak ortaya konulmaksızın genel ve soyut gerekçelerle dikkate alınmaması yerinde değildir. Başka bir ifade ile, varılan sonucun dayanakları gösterilmeden sunulan muhasebe kayıt ve ödeme belgelerine itibar edilmemesi isabetsizdir. Bu durumda, Mahkemece davalı Belediye’nin gerek temyiz dilekçesi ekinde gerekse yargılama safhasında sunduğu ödeme belgelerinin denetime elverişli olarak irdeleyecek yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırılması, şayet gerekirse ödeme hususunda davacının beyanının da alınarak karar verilmesi gerekirken, eksik ve yeterli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.