MAHKEMESİ : BANDIRMA 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİTARİHİ : 04/10/2012NUMARASI : 2011/234-2012/266DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, dini ve milli bayram çalışma ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dilekçesinde özetle; vekil edenin 04/12/2009 tarihinde H.. E.. Ltd. Şti.'nin soğuk hava tesislerinde forklift operatörü olarak işe başladığını, işyerinde işe başladığı tarihten itibaren kendisine iş sözleşmesinin verilmediğini, bir ay bu işi yaptıktan sonra kendisini vardiye amiri yaptıklarını ve ilk altı ay deneme süresi olduğunu, maaşının da daha yüksek olacağının söylendiğini ancak maaşında buna ilişkin herhangi bir düzenleme yapılmadığını, 19 ay vardiya amiri olarak görev aldığını, vekil edenin davalı işyerinde 24 saat çalışma 24 saat istirahat şeklinde çalışmaya başladığını, davalı şirketçe vekil edene servis hizmetinin sağlanmadığı gibi bir gün dahi y??llık izin kullanmadığını, ancak davalı tarafça kendisine yıllık iznini kullandığına ilişkin evrak ve tam çalışanlara günde 8 saat çalıştıklarına ilişkin evrak imzalattıklarını, dini ve milli bayramlarda istirahat gününe denk gelmesi halinde tatil yaptığını, vekil edenin soğuk havada iş kıyafetleri olmadan çalışması sonucu belinden rahatsızlandığını ve doktor tarafından kendisine rapor verildiğini, 06/07/2011 tarihinde raporun süresi dolduğunda vekil edenin işyerine alınmadığını, iş akdinin kötü niyetli ve haksız olarak tek taraflı fesih edildiğini ve kıdem tazminatının ödenmediğini, resmi olarak tatil hakkını kullanmadığını ancak buna rağmen fazla mesai ücretinin ödenmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 150 TL kıdem tazminatı 06/07/2011 tarihinden itibaren yüksek faiz oranlarıyla hesaplanacak faizleriyle, 50 TL dini bayram, 50 TL milli bayram çalışmasının karşılığı olan ek ücreti ile 50 TL ihbar tazminatı, 50 TL fazla mesai ücret alacağını, 50 TL hafta tatili, 50 TL genel tatil ücreti alacağının en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, yargılama ve harç giderleri ile vekalet ücretinin davalı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.B)Davalı Cevabının Özeti:Davalı E.. Gıda Soğuk Havacılık ve Kim. Mad. Nak. San. Tic. Ltd. Şti. vekili cevap dilekçesinde özetle: davacının vekil eden şirkette geçen çalışması ile ilgili olarak işyeri şartlarından kaynaklanan bir takım yakınmalarda bulunduktan sonra Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına işyeri ile ilgili şikayette bulunduğunu, ancak müfettiş raporunda tenkidi gerektirir bir durumun bulunmadığı, çalışma düzeni ile ilgili olarak tüm yasal şartlara uyulduğunun tespit edildiğini, davacının 07/07/2011 tarihli savunma istemini reddederek bir kısım arkadaşı ile birlikte işyerinde artık çalışmayacağını bildirerek keyfi şekilde işi terk ettiğini, davacının çalıştığı süre içinde dini ve milli bayramlarda çalıştığı ve ücretlerinin ödenmediği yönündeki iddiaları ile çalışma şartları, ücret olgusu ve iş akdinin feshi ile ilgili tüm iddia ve itirazlarının yersiz olup açılan davadaki taleplerin reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D)Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.E) Gerekçe:1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2. Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Yasanın 41 inci maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olup, 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, bir işçinin günde en fazla fiilen 14 saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Bu durumda 24 saat çalışıp 24 saat dinlenme usulüyle yapılan çalışmalarda bir hafta 3 gün diğer hafta ise 4 gün çalışma yapılacağından, yukarıda bahsedilen 63 üncü madde hükmü gereğince, haftalık normal çalışma süresi dolmamış olsa dahi günlük 11 saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılması nedeniyle, bu çalışma sisteminde işçi ilk bir hafta (3x3=) 9 saat takip eden hafta ise (4x3=) 12 saat fazla çalışma yapmış sayılmalıdır.Somut olayda davacı tarafından 24 saat çalışıp 24 saat dinlenme usulü ile işyerinde görev yaptığı beyan edilmekle, yukarıdaki ilke kararı doğrultusunda, davacının 4 gün çalıştığı haftalarda 12 saat, 3 gün çalıştığı haftalarda ise 9 saat fazla çalıştığı kabul edilerek haftalık bazda ve denetime elverişli şekilde rapor hazırlatılıp sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.F)Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,17.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.