Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3349 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 33431 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, ...’den kaynaklanan yemek, aile, çocuk, yakacak ve giyim yardımından oluşan sosyal yardım ödemesi, taban ücret zammı, kıdem zammı, ücret zammı, kıdemli işçiliğe teşvik primi toplamı olan ücret zammı, ikramiye alacağı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram- genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 08.00- 24.00 saatleri arasında 16 saat çalıştığı dönem için günde 1 saat ara dinlenmesi düşülerek hesaplamaya gidilmiştir. İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır. Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat ve daha fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. Somut olayda 16 saatlik çalışma dönemi için ara dinlenmesi 2 saat olarak belirlenmeli ve buna göre fazla çalışma ücreti hesaplanmalıdır. 3 – Hüküm altına alınan fazla çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil alacaklarının dayanağı toplu iş sözleşmesi olmayıp İş Kanunu’dur. Yasaya dayanan sözü edilen istekler için Aynı Kanun’un 34. maddesinde öngörülen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz yerine işletme kredilerine uygulanan en yüksek faize karar verilmesi de hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.