MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVACI : E.. B.. ADINA AVUKAT .......DAVALI : G.. T.. ADINA AVUKAT..........DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı; 20/08/2004 tarihinden iş akdinin haksız olarak feshedildiği 05/11/2013 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını , görevini montaj ve tezgahtarlık olduğunu, en son aylık net 1.800,00 TL maaş ve 300,00 TL yemek ücreti aldığını, 09.00- 20: 00 saatleri arasında haftanın 6 günü çalıştırıldığını, haftada en az bir gün iş yoğunluğu nedeniyle 22: 00 ye kadar çalışıldığını, resmi tatillerin tamamında çalışıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, asgari geçim indirimi ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı; davacının sadece montaj işlerinden sorumlu olduğunu, davacının işe vaktinde gelmediğini, davacının gelmediği günlere ait tutanak olduğunu, davacının aylık ücretinin asgari ücret tutarında olduğunu, davacının iş akdinin devamsızlığın yanı sıra kendisine verilen görevlerin hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi nedeniyle feshedildiğinden kıdem ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, fazla mesai yapmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı, dava dilekçesinde 20/08/2004 tarihinden 05/11/2013 tarihine kadar davalı işyerinde aralıksız çalıştığını iddia etmiş, davalı ise işten çıkış tarihinin 05/11/2012 olduğunu savunmuştur. Davacının hizmet döküm cetvelinde de işten çıkış tarihi 05/11/2012'dir. Ayrıca davacı hakkında tutulan devamsızlık tutanaklarında da tarihin 2012 olduğu görülmüştür.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının işten çıkış tarihi 05/11/2013 kabul edilerek hesaplamalar yapılmıştır. Davacının .......... kaydında 05/11/2012 gününün işten ayrılış tarihi olmasına bilirkişinin işten çıkış tarihini 05/11/2013 tarihi olarak kabulü ve alacakların bu tarihe göre hesaplanıp hüküm altına alınması, HUMK. nun 74. (HMK. 26) maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırıdır.3- Davacı, dava dilekçesinde 20/08/2004 tarihinden 05/11/2013 tarihine kadar davalı işyerinde aralıksız çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının çalışmalarının kesintili olduğunu savunmuştur.Dosyada bulunan .......... kayıtlarında davacının davalı işyerinde aralıklı olarak çalıştığı görülmektedir. Bu kayıtların aksi aynı kuvvetle delillerle kanıtlanmamıştır. Dinlenen tanıklar da davacının işyerinde aralıksız çalıştığını belirtmemişlerdir. Bu durumda davacıya ait ............ kayıtlarındaki çalışma sürelerine itibar edilip bilirkişiden ek rapor alınarak bir değerlendirmeye tabi tutulduktan sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de isabetsizdir. 4- Davacı dava dilekçesinde, fazla mesai ve genel tatil talebinde bulunmuş, bunun için tanık deliline tutunmuştur. Taraf tanıklarının hiçbiri davalıya ait işyerinde çalışmamıştır. Sadece davacı tanığı İ.. A.., davalının yanında 2005 yılında 1-1,5 yıl çalıştığını belirtmiştir. Davalı tanığı................ ise davacı tanığı .............’in davalı işyerinde 2007 yılında 3-4 ay çalıştığını beyan etmiştir. Bilirkişi tarafından davacı tanık beyanlarına göre davacının çalışma şekli ve saatleri tespit edilerek fazla mesai ve genel tatil ücretleri hesaplanmıştır. Ancak işyerinde daha önce çalışan tanıkların çalıştıkları döneme ilişkin davacının çalışması konusunda doğrudan bilgi sahibi olabileceğinden tanıkların beyanları da ancak kendi çalıştıkları dönemle sınırlı olarak dikkate alınmalıdır. Mahkemece yapılacak iş, davacı tanığı İbrahim’in çalışma süresini belirleyerek fazla mesai ve genel tatil alacaklarını bu tanığın çalışma süresiyle sınırlı olarak hesaplayıp, taktiri indirim yapılarak hüküm altına almaktır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.