MAHKEMESİ : ORHANGAZİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)TARİHİ : 05/10/2011NUMARASI : 2009/606-2011/439DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılardan C.. Dök. Tic. San. A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı K.. B. Nalburiye İnş. Mazl. İnş. Taah. San. Tic. Anonim Şirketinin işçisi olarak diğer davalının işyerinde boya-çatı işçisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı C.. Dök. Tic. San. A. Ş. vekili, davacının kendi işçileri değil diğer davalının işçileri olduğunu, diğer şirketin kendileri dışında başka işyerlerine de hizmet verdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Diğer davalı K.. B.. N.. İnş. Mazl. İnş. Taah. San. Tic. Anonim Şirketi ise davaya cevap vermemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının, aralarında asıl - alt işveren ilişkisi bulunan davalıların işyerlerinde çalıştığı, davalı işycrince ekonomik kriz sebebiyle işten çıkartıldığı, davacı tarafın çalıştığı süre içerisinde işyerinde fazla mesai yaptığı, hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalıştığı, yıllık izinlerini kullanmadığını, kıdem ve ihbar tazminatlarını almadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı davalı C.. Dök. Tic. San. A. Ş. vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı C.. Dök. Tic. San. A. Ş. vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı davalılara ait işyerinde haftada 7 gün 08.00- 16.00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürüp fazla çalışma ücreti ile hatfa tatili ücreti istemiştir.Mahkemece alınan ilk bilirkişi raporunda bu iddia edilen sürelere göre davacının fazla çalışması olmadığı belirtilip sadece hafta tatili ücreti hesaplanmıştır. Bu rapora davacının itiraz etmesi üzerine, bilirkişice haftalık 7,5 saatlik fazla çalışma üzerinden hesaplama yapılmış ve Mahkemece ve bu rapora itibar edilip fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücretine hükmedilmiştir. Davacının iddia ettiği ve tanıklarca da doğrulandığı üzere davalı işyerinde haftada 7 gün 08.-16.00 saatleri arasında çalışma yapılmaktadır. Bu çalışma süresine göre 1 saat ara dinlenme süresinin düşümü ile davacının haftalık çalışma saati 6 günde 42 saat olup yasal çalışma süresi olan 45 saat aşılmamaktadır. Bu nedenle fazla çalışmaya ilişkin talebin kabulü isabetsizdir. 3- Hafta tatili çalışmalarının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Dairemizce son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, hafta tatili çalışmasının taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda, böyle bir indirime gidilmemesi gerekir. Somut olayda, davacının hafta tatilinde çalışma yaptığı taktiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile ispatlandığından bu alacakdan uygun oranda takdiri indirim yapılması gerekirken bu hususun göz ardı edilmesi hatalıdır4- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 3/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.