Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30406 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 39476 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : ANKARA 11. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 26/09/2012NUMARASI : 2011/844-2012/851DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle davacının, davalı şirkete ait R.. G.. A.. Otelinde kat hizmetleri müdürü olarak 03.08.2009 tarihinden, 20.05.2011 tarihine kadar çalıştığını, son ücretinin net 2.880,00 TL olduğunu, kural olarak haftanın 5 günü 09.00 - 18.00 arası, cumartesi 09.00- 13.00 arası çalıştığını, ancak davacının 08.30 da işe giriş yaptığını, nöbet günleri hariç bazen saat 22.00' lere kadar çalıştığını, nöbet günleri ise 23.00' e kadar çalışıldığını, iş yerinde giriş ve çıkışlarda parmak izlerini okuyan elektronik sistemin mevcut olduğunu belirterek, 2.000,00 TL fazla mesai ücret alacağının temerrüt tarihi olan fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile tahsilini istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının 45 saatten fazla çalışma yapmadığını, 03.08.2009 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesine göre davacının aylık maktu olarak tayin edilmiş ücretine fazla çalışma ücretinin dahil olduğunu, fazla çalışma yapılmış olsa dahi davacının bu süreleri denkleştirecek şekilde izin kullandığını, davacının fazla mesai hakkının da olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, davacının 03.08.2009 - 20.05.2011 tarihleri arası 1143204 iş yeri numaralı P..İnş. Turizm ve R.. C.. San. Tic. A.Ş. de çalıştığı, fazla çalışma bir eylemlilik hali olup, ispat yükünün davacıya ait olduğu, fazla çalıştığını kanıtlayamadığı, ayrıca dosyaya parmak basmak suretiyle elektronik kontrol yapan sistem kayıtların sunulduğu, mevcut işe giriş ve çıkış saatleri ile çalışılan saatlerin belirlendiğini, yemek ve dinlenme süresi olduğu, fazla çalışmasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: Davacı işçi işyerinde kat hizmetleri müdürü olarak çalışmıştır. İş sözleşmesinde fazla çalışmaların aylık ücrete dahil olduğu kuralı yer almış olup, Dairemizce sözü edilen hüküm yılda 270 saate kadar olan fazla çalışmaların aylık ücretin içinde yer aldığı şeklinde değerlendirilmektedir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların da yer aldığı iş sözleşmesi hükmü olmakla 270 saatin aya bölünmesi suretiyle aylık 22.5 saate kadar fazla çalışmaların ücret içinde ödendiği sonucuna varılmalıdır. Bu durumda davacının çalıştığı dönemde aylık 22.5 saati aşan çalışmalarının varlığı kanıtlandığı taktirde fazla çalışma ücretinin hesaplanarak ödenmesi gerekir. Bilirkişi raporu bu yönden denetime elverişli olmayıp, yıllık 270 saatin aşılmadığı belirtilerek her ay için hesaplama yapılmaksızın karar verilmesi hatalıdır.Davacının işe giriş çıkış saatlerinin parmak basmak suretiyle işverence kayıt altına alındığı belirtilmiş ve bu yönde deliller dosyaya sunulmuştur. Dosyaya sunulan belgeler bilgisayar çıktısı olup işveren yetkililerinin imzasını içermemektedir. Davalı vekili bilgisayar çıktısı olarak sunulan kayıtların nöbet çizelgeleri ile uyuşmadığını belirterek itirazda bulunmuş ve tanık beyanlarına göre hesaplama yapılması gerektiğini açıklamıştır. Bilirkişiden ek rapor alınmış ise de işe giriş çıkış kayıtlarının diğer kayıtlarla çelişmesi iddiaları raporda değerlendirilmemiştir. Puantaj kayıtlarının davaya konu çalışma süresinin tamamını kapsayıp kapsamadığı belirlenmeli, bazı günler giriş yer aldığı halde çıkış görünmemesinin nedeni araştırılmalı, nöbet saatlerinde işçinin çalıştığı ileri sürülmesine rağmen nöbet çizelgesinde belirtilen çalışması gereken saatten önce çıkış görünmesinin nedeni de değerlendirmeye alınmalıdır. Dosyaya sunulan puantaj kayıtlarının geçerli olup olmadığı belirlenmeli, gerekirse kayıtlar üzerinde değişiklik yapılıp yapılmadığı da araştırılarak sonucuna göre karar verilmelidir. Puantaj kayıtlarının geçerli olması durumunda dahi kayıt sunulmayan dönemler için tanık beyanlarına göre hesaplamaya gidilmelidir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.