MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 7. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 3. İŞ)TARİHİ : 12/10/2012NUMARASI : 2011/1179-2012/928DAVA :Davacı, yevmiye alacağı, işgüçlüğü tazminatı ile yemek ve yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, 05.06.2002 tarihinde veznedar olarak çalışmaya başaldığını, 01.10.2002 tarihinde veri kontrol operatörü olarak çalışmaya devam ederken rızası dışında 03.12.2002 tarihinden itibaren büro işçisi olarak çalıştırıldığını, yevmiyesinde indirime gidildiğini ve aylık %15 olarak ödenen iş güçlüğü tazminatının %10 düşürüldüğünü, yemek ve yol paralarının eksik ödendiğini, işverenin bu davaranışının İTİS 70. Maddesine aykırılık teşkil ettiğini ileri sürerek, yevmiye, iş güçlüğü tazminatı, yemek ve yol parası alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının Kasım 2002-Kasım 2011 dönemine ilişkin fark yevmiye alacaklarının ödendiğini, davacının yaptığı iş dikkate alındığında iş gü??lüğü tazminatının %10 olarak uygulanmasında bir hata olmadığını, diğer taleplerinin yersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının büru elemanı olarak çalıştırldığı tarihten dava tarihine kadar olan dönem için fark yevmiye, iş güçlüğü tazminatı ve yemek yardımı alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Mahkemece davacının Aralık 2002-Kasım 2011 dönemini ilişkin olan fark yevmiye alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak davalı tarafça davacıya 03.12.2011 tarihinde Kasım 2002-Kasım 2011 dönemi için eksik ödenen yevmiyesi için 3.163,35 TL ödeme yapılmıştır. Mahkemece bu miktarın davacının hüküm altınan yevmiye alacağından mahsubu gerekirken bunun yapılmaması hatalıdır.3-Toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan istekler bakımından uygulanması gereken faiz oranı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanununun 61 inci maddesinde, “Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında ifaya mahkum edilen taraf, temerrüt tarihinden itibaren, bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödemeye de mahkum edilir” şeklinde kurala yer verilerek, uygulanması gereken faiz oranı belirtilmiştir. Toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan işçilik alacaklarından ödeme günü açıkça kararlaştırılmış olanlar bakımından belirlenen ödeme tarihi, ödeme günü tespit edilmemiş olanlar yönünden ise işverenin temerrüde düşürüldüğü tarihten itibaren bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizine karar verilmelidir. Dava dilekçesinde yasal faiz istenmiş olması da bu bakımdan sonuca etkili değildir. Yukarıda sözü edilen faiz 2822 sayılı Yasada belirlenmiş olmakla, işçinin isteği bahsi geçen özel faiz olarak anlaşılmalıdır. Yasada sözü edilen faizin uygulanabilmesi için işçilik alacağının toplu iş sözleşmesinden doğmuş olması gerekir. Yasal bir hakkın toplu iş sözleşmesinde tekrar edilmiş olması bu konuda yeterli değildir. Dairemizce, 6772 sayılı Yasada öngörülen ilave tediye alacağının toplu iş sözleşmesinde tekrar edilmiş olması durumunda, sözü edilen alacağın yasadan kaynaklandığı sonucuna varılmış ve yasal faiz yürütülmesi gerektiği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 23.6.2009 gün 2009/4996 E, 2009/17848 K. ).Diğer yandan, alacağın bir kısmının yasadan bir kısmının ise toplu iş sözleşmesinden doğması halinde, kural olarak yasadan ve toplu iş sözleşmesinden doğan miktarlar ayrı ayrı belirlenmeli ve yasadan kaynaklanan için yasal faize, toplu iş sözleşmesi sebebiyle ödenmesi gereken miktar yönünden ise işletme kredisi faizine karar verilmelidir. Somut olayda davacının talep ettiği işçilik alacakları toplu iş sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davacı dava dilekçesinde bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi talep etmiştir. Islah dilekçesinde ise ıslahla artırılan kısım yönünden ise açıkça bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi talep etmiştir. Mahkemece davacının hüküm altına alınan işçilik alacakları yönünden bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize hükmedilmiştir. Davacının talep ettiği işçilik alacakları toplu iş sözlşemesinden kaynaklandığından dava dilekçesinde talep edilen miktarlar yönünden bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizine, ıslahla artırılan miktar yönünden ise davacının talebide nazara alınarak bankalarca mevduata uygulanan faiz aşılmamak kaydıyla bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizine hükmedilmesi gerekir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.