MAHKEMESİ : DÖRTYOL 1. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 27/03/2012NUMARASI : 2009/216-2012/189DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2. Davacının tazminat ve alacaklara esas hizmet süresi uyuşmazlık konusudur. Mahkemece davacının davalıya ait işyerinde son yıla kadar hariç mevsimlik çalıştığı, son yıl aralıksız çalıştığı kabul edilerek, son yıl için yıllık ücretli izin, mevsimlik ve son yıl aralıksız çalışılan tüm süre üzerinden ise kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve tatil çalışmaları için hesaplanan ücret alacakları hüküm altına alınmıştır. Davalı işveren kamu kuruluşudur. Davacının şahsi sicil kaydında aralıklı çalışmalar görülmekte ve kayden görülen işverenlerin sigorta sicil numaraları da farklılık göstermektedir. Tanık anlatımları ve iddiaya göre davacının hizmet alım sözleşmeleri kapsamında alt işveren işçisi olarak çalıştırıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece sigorta sicil kaydındaki işverenlerin kimler olduğu, bu işverenlerin davalı belediyeden ihale yolu ile hizmet alıp almadıkları, hizmet alım sözleşmeleri ve süreleri, davacının bu sözleşmeler kapsamında çalışıp çalışmadığı araştırılmamıştır. Şahsi sicil kaydında çalışılan işverenlerin kim olduğu, davalı belediyeden ihale alıp almadıkları araştırılmadan, ihale sözleşmeleri getirilmeden ve süreleri ile davacının bu sürelerde alt işveren işçisi olarak davalı kurumda çalışması belirlenmeden tazminat ve alacaklara esas sürenin tespiti ile tazminat ve alacakların hüküm altına alınması hatalıdır. 3.Fazla çalışmanın aksine düzenleme yoksa 4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. Maddesi uyarınca haftalık esasa göre 45 saati aşan çalışmalar olarak hesaplanması gerekir. Ayrıca bu tür çalışmada 4857 sayılı İş Kanununun 68. Maddesi uyarınca ara dinlenmeleri dikkate alınmalı ve ara dinlenmelerin mahsubundan sonra günlük ve buna göre haftalık çalışma süresi belirlenmelidir. Hükme esas bilirkişi raporunda davacının günde 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek, fazla mesai ücret alacağının hesaplanması 4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. Maddesina aykırı olup kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.