MAHKEMESİ : ANKARA 6. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 17/05/2012NUMARASI : 2009/5-2012/299DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A)Davacı İsteminin Özeti: Davacı, 1996 tarihinde tır şoförü olarak işe girdiğini ve 28.04.2008 tarihinde emekli olmak için işten ayrıldığını, aynı şirkette 26.09.2008 tarihine kadar sigortasız çalıştığını, işi gereği hafta tatili, yıllık izin ve bayramlar dahil sürekli olarak fazla mesai yaptığını bu fazla mesailerin bir kısmının ödenmediğini, emekli olmadan önce 1.354,00 TL ücret aldığını yalnız bu maaşın sosyal güvenlik kurumuna eksik olarak bildirip kıdem tazminatının da eksik olarak ödendiğini belirterek fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının bir kısım alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının emekli olmak için iş akdinin sonlandırılması isteğinin şirket tarafından kabul edildiğini ve iş akdinin 21.04.2008 tarihinde sona erdiğini daha sonra şirkette çalıştığı iddiasının gerçek olmadığını, davacının bu tarihten sonra 1/2 kez şirkete uğrayarak iş akdinin sona erdirilmesinden dolayı hak ettiği alacakları almaya geldiğini, davacının yıllık izin, hafta tatili ve bayram tatillerinde iznini kullandığını, davacının almış olduğu maaşa 1,5 saatlik fazla mesai ücretinin eklendiğini, maaşının 1.300,00 TL olup sosyal güvenlik kurumana gerçek maaşının bildirilip kıdem tazminatının kendisine tam ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 06.09.1996-21.04.2008 tarihleri arasında davalı işveren yanında çalıştığı, emekli yaşının gelerek kendi isteğiyle iş akdine son verdiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı işyerinde Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan emekli olduktan sonra çalıştığı iddiası ile alacaklarını talep etmiş olup, davacının emekli olduğu 21.04.2008 tarihini takip eden dönemde davacıya 28.05.2008 – 03.07.2008 – 16.07.2008 tarihlerinde maaş ödemesi açıklaması ile ve aynı miktarda ödeme yapılmış olup bu olgu davacının kurumdan yaşlılık aylığı almak için ayrılmasından sonra da bir süre davalı iş yerinde çalıştığı iddiasını doğrulamaktadır.Davacının hizmet süresinin buna göre hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile hizmet süresinin 21.04.2008 tarihinde sona erdiğinin kabulü ile sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.