Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 29056 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18112 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 3. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 10/10/2013NUMARASI : 2012/814-2013/586DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ücret ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılardan G.. K.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, aslında davalılardan G..ait işyerinde 23.10.2000 de çalışmaya başladığını, 2.11.2005 de hiçbir sebep yokken işine son verildiğini davalıların 2003 de kendi aralarında devir yaparak işyerini gerçek sahibi ve işvereni olan G.. devrettiklerini, aşçi ustabaşı olarak 1600 TL ücretle çalıştığını iddia ederek kıdem, ihbar tazminatları fazla çalışma, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı G.. K.., S.. S..'in 2003 yılında işletmesini kapatmasıyla birlikte davalının aynı yerde bir Cafe açarak işletmeye başlattığını, önceki dönemde işyerinde çalışanların tüm yasal haklarının S.. S.. tarafından ödenerek ibra olunduğu, S.. S.. işletmesinde çalışanların bazılarının bu işletmeyi ibra ettikten sonra davalının açtığı işletmede çalışmaya başladıklarını, davacının 02/11/2005 tarihinde müşterilerin önünde davalıya ahlak ve iyiniyet kurallarına uygun olmayacak şekilde davranışlarda bulunarak ve ''benim hesabımı kes işi bırakıyorum'' diyerek, işten kendi rızasıyla ayrıldığı, savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı S.. S.. davacının kısa bir dönem boyunca kendisince işletilen kafede aşçı olarak çalıştığını, ancak bu işletmenin 19/09/2003 tarihinde tarafından devredilmiş olup bu devir anında davacının kendisinden hiçbir alacağı kalmadığını ve tüm haklarını aldığına ilişkin 30/08/2003 tarihli ibraname verdiği, kendisinin davacıya hiçbir nam altında bir borcu bulunmadığı, haftada 6 gün 07:00-15:00 saatleri arasında çalışan davacının fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacağının olmadığı, aylık asgari ücretle çalıştığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı G.. K.. vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı G.. K.. 'nun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacı aylık ücretinin net 1600 TL olduğunu iddia etmiştir.Davalılar ise asgari ücretle çalıştığını savunmuştur. Davacı davalıya ait kafetaryada usta aşçı olarak çalışmıştır. Son çalıştığı işveren davalı G.. tarafından sunulan ücret bordroları asgari ücretten düzenlenmiş ve imzalı değildir.Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmış ve İ. P.. A.. Derneği aylık net 1600 TL alabileceğini belirtmiştir. Davacının çalıştığı kafetarya 4-5 kişinin çalıştığı bir işyeri olup, davacı ortaokul mezunudur ve davacı en son 02.11.2005 tarihinde işyerinden ayrılmıştır. 2005 yılı için davacının niteliklerini taşıyan bir çalışanın net 1600 TL ücretle çalıştığının kabul edilemez. İ.. P.. A.. Derneğinin cevabı davacı için emsal teşkil edemez.Dosya içeriğinde dinlenen davacı tanığı davacının 1000 TL ücretle çalıştığını beyan etmiş olup söz konusu tanığın beyanı esas alınarak dava konusu istekler net 1000 TL ücret üzerinden hesaplanmalıdır.Yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi hatalıdır. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.