MAHKEMESİ : BURSA 4. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 21/05/2014NUMARASI : 2014/200-2014/349DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin davalı iş yerinde şoför olarak 15/02/2007 tarihinde çalışmaya başladığını, en son 600,00 TL ücret ile bir kısım sosyal haklardan faydalandığını, fazla mesai yaptığını ancak karşılıklarının ödenmediğini ayrıca yıllık izinlerini kullanmadığı gibi ücretlerin de ödenmediğini, müvekkilinin mazot çaldığı iddiası ile suçlanarak iş akdine haksız bir şekilde son verildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, yıllık izin, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı Reytaş Taşım. Ve Lojistik Tic A.Ş vekili; davacının 14/02/2007-18/03/2008 tarihleri arasında şoför olarak iş yerinde çalıştığını, istifa ederek iş akdini sonlandırdığını, aylık ücret ve harcırah esasına göre çalıştığını, yıllık izinlerini kullandığını ve fazla mesai de yapmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.Diğer davalı R.. T... Ve L.. Tic A.Ş vekili ise; davacının şirketlerinde çalışması bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.C) Mahkemenin ilk kararı Dairemizin 2011/51644 esas 2014/761 karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak “Davacı, haftanın 6 günü 24.00-14.00 arası çalıştığını ileri sürerek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Mahkemece, 15.12.2009 tarihli ek rapor uyarınca alacak hüküm altına alınmış ise de söz konusu raporda davalının itirazları doğrultusunda Karayolları Trafik Kanunu ve yönetmeliği uyarınca davacının günlük 9 saatten fazla araç kullanamayacağının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Yerel mahkemece, tanık beyanları ile takoğraf kayıtlarının birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır. Yerel mahkemece, hüküm altına alınan işçilik alacaklarının net mi brüt mü olduklarının belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesiyle bozulmuştur.D) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece bozma ilamına uyulmuş, davacının fazla mesai ücreti alacağı talebi yönünden bozma ilamı öncesi alınan dosyada mevcut 10.05.2010 tarihli bilirkişi raporunda yapılan hesaplamanın dosya kapsamına uygun olduğu kanaatine varılarak, bu rapordaki miktar esas alınarak davacının fazla mesai alacağına hükmedilmiş, diğer alacaklar bakımından ise bozma öncesi gibi hüküm kurmuştur.E) Temyiz:Kararı davalı yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.F) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasında fazla mesai ücret alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Yerel mahkemece bozma kararına uyulduktan sonra, yapılan yargılama sonunda bozma gerekçesinde belirtilen, takograf kayıtlarına göre fazla mesai ücreti hesaplanması gereğinden bahisle bozma öncesi düzenlettirilen bilirkişi raporuna atıfla fazla mesai alacağı hüküm altına alınmış ise de, bahsi geçen raporda hesaplamalara esas alınan takograf kayıtları 2005 yılına ait olup davacının talep ettiği dönemi karşılamamaktadır. Bu nedenle varsa davacının çalışma dönemini içeren, davacının kullandığı araçlara ilişkin takograf kayıtlarının getirtilerek tüm dosya kapsamıyla birlikte değerlendirilip 2182 sayılı Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 98/1-A bendi de dikkate alınarak hesaplama yapılması gerekirken, eksik inceleme ile mevcut bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması hatalıdır.G) Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.