Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28670 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14822 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını ileri sürerek, fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücret alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının alacak taleplerinin haksız ve mesnetsiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının haftanın 5 günü ve bazen Cumartesi günleri de çalıştığı tanık beyanları ve diğer yazılı belgelerle ispat edildi??i, ancak Pazar günleri çalıştığının ispat edilemediği, dolayısıyla Pazar günlerinin hafta tatili olarak geçirildiğinin kabulü ile hafta tatili ücret alacağının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm altına alınması hatalıdır.3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.