Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28661 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10796 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 18/12/2013NUMARASI : 2010/658-2013/1109DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 30.09.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat Özgür Aksu ile karşı taraf adına Avukat geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, 01.06.1983-01.08.2009 tarihleri arasında davalı işverenin Rusya'da bulunan değişik işyerlerinde güvenlikçi olarak çalıştığını, en son ücretin net 1.600 USD olduğunu, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, fazla çalışma, hafta ve genel tatil çalışması yaptığını ancak karşılığ??nın ödenmediğini, yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık ücretli izin, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, kendi bünyesindeki çalışmasının 30.11.1993 tarihinde sona erdiğini, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, fazla çalışma ve genel tatil çalışması yaptığını ispatladığı, yıllık izinlerini kullanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının kıdem esas süresinin tespiti noktasında toplanmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kıdem süresi iki şık halinde tespit edilmiştir. Mahkemece davacının 10.10.2004-03.06.2009 tarihleri arasında aralıklarla 4 yıl 7 ay 23 gün çalıştığı kabul edilerek 1.şıkka göre yapılan hesaplamaya itibar edilerek davacının işçilik alacakları hüküm altına alınmıştır. Davalı taraf davacının çalışmasının 26.03.2005 tarihinde başladığını belirtmiştir. Davacı tanığı H.. U.. da davacının 2005 yılında çalışmaya başladığını açıkça beyan etmiştir. Davacı davalı işyerinde 10.10.2004 tarihinde çalışmaya başladığını ispat edememiştir. Bu durumda mahkemece davacının 26.03.2005 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığı kabul edilerek gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle davalı lehine oluşan usulü kazanılmış haklarda dikkate alınarak davacının kıdem süresi tespit edilerek buna göre kıdem tazminatı, fazla çalışma ve genel tatil alacakları hesaplatılarak hüküm altına alınmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.