MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, 15/07/2002-03/09/2010 tarihleri arasında operasyon yöneticisi sıfatı ile aylık net 1.900,00 TL net ücretle davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin herhangi bir ihtar yapılmadan, sebep bildirilmeden feshedildiğini, çalıştığı süre içinde 3 gün yıllık izin kullanabildiğini, yılda bir maaş ikramiye ödendiğini, son ikramiyesinin ödenmediğini, çalıştığı süre içinde sabah 05.00-06.00'dan gece 01.00-02.00'ye kadar çalıştığını, resmi tatil ve dini bayramlarda çalışma yaptığını, karşılığı ücretin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağı ve izin ücreti alacağını talep etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının 17/01/2004 tarihinde işe başladığını, 01/09/2007 tarihinde kadar çalıştığını, başka bir işe gireceğini söyleyerek işten ayrıldığını, tekrar 18/12/2007 tarihinde işbaşı yaptığını, mazeretsiz olarak işe gelmediğini, asgari ücret aldığını, iyiniyet sebebi ile davacıdan istifa beyanı veya ibraname alınmadığını, fazla mesai yaptığı iddiasının doğru olmadığını, işyerinde fazla mesai uygulaması bulunmadığını, çalışanlara yıllık izinlerinin kullandırıldığını ancak bu konuda kayıt tutulmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin tazminat hak etmeyecek şekilde sona erdiği işveren tarafından ispat edilemediğinden kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, kullandırıldığı veya karşılığının ödendiği ispat edilemediğinden 90 gün yıllık izin alacağı olduğu, 15 Mayıs-15 Eylül arası yaz sezonunda haftalık 45 saati aşan 18 saat fazla mesai yapması nedeni ile fazla mesai alacağı olduğu gerekçesiyle, davacının kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davacının fazla mesai ücret talebi bakımından gerekçede “…taktiren 6.877,17 TL fazla mesai alacağı olduğu kabul edilmiş,...” denilmekte ise de, bu miktarın 11/10/2013 tarihli ek rapordaki ikinci seçeneğin % 30 takdiri indirimi ile bulunan miktar olduğu, hüküm fıkrasında ise 11/03/2014 tarihli ikinci ek bilirkişi raporundaki üçüncü seçeneğin % 30 takdiri indirimi ile hesaplanarak 5.403,13 TL olarak hüküm altına alındığı anlaşılmış olup, bu şekilde gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılmıştır. Gerekçe/hüküm çelişkisi HMK. nun 298/2. maddesine aykırıdır.3- Mahkemece davacı tarafından talep edilen alacaklardan takdiri indirim dışında 22.430,20 TL. reddedildiğinden, karar tarihindeki AAÜT. si uyarınca yargılama sırasında avukat ile temsil edilen davalı lehine 2.691,62 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.4- Yargılama giderlerinin kabul ve red oranına göre hesaplanarak masrafı yapan lehine hükmedilmesi gerekirken, davalı tarafça yapılan 50 TL. yargılama giderinin davacı tarafından yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılması da ayrı bir bozma nedenidir. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.