Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2720 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 27467 - Esas Yıl 2014
Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : ............... İŞ MAHKEMESİDAVACI ......DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 16/02/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat................ ile karşı taraf adına Avukat ................ geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IA) Davacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı işyerinde depo mal kabul bölümü görevlisi olarak çalıştığını, davalı işveren tarafından kendisine tahsis edilen araçla ismi verilmeyen bir ilaç deposunun önünde görülmesi ve burada çalışanlarla ilişkiler içinde olduğundan bahisle iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta tatili, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının şirket aracı ile sık sık söz konusu rakip firmanın deposuna gittiğini, davacının şirket çalışanlarını anılan depoda çalışmaları için ikna etmeye çalıştığını, iş sözleşmesinde belirtilen iyi niyet kurallarına aykırı davrandığını, bu nedenle davacının iş akdine haklı nedenle son verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak, davacının iş sözleşmesi devam ettiği sırada davalı ile aynı işi yapmak amacı ile yeni kurulan bir iş yerine davalıya ait araç ile gittiği, orada iş görüşmesinde bulunduğu, bu davranışının sadakat yükümlülüğüne aykırılık teşkil ettiği, davalının iş sözleşmesini 4857 sayılı yasanın 25/II-e hükmü gereğince haklı feshettiği ve davacının ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanamayacağı gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatının reddine, fazla çalışma alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı davacı, kendisinin başka ecza deposu önünde görüldüğünün ispatlanamadığı gibi ecza deposunun adının dahi belirtilmediğinden kıdem ve ihbar tazminatının kabulünün gerektiği, davalı ise fazla mesai yaptığının ispatlanmadığı gerekçesi ile temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine, 2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.Somut uyuşmazlıkta davacının davalı işyerinde depo mal kabul bölümünde çalıştığı ve işverence sadakat yükümlülüğüne aykırı hareket ettiği gerekçesi ile iş sözleşmesinin feshedildiği anlaşılmaktadır.Dosya kapsamı ve tanık beyanları ile davacının başka bir ecza deposu şirketi ile görüşme yaptığı ispatlanamamıştır. Davalı tanığı G.. A..'nun görgüye dayalı bilgisi yoktur. Kaldi ki ispatlansa dahi davacının sadece rakip firma ile soyut görüşme yapması sadakat yükümlülüğüne aykırılık teşkil etmez. Bu durum karşısında davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulü gerekirken reddine karar verilmesi isabetsizdir.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı taraftan alınması, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.