MAHKEMESİ : EDİRNE İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 13/09/2012NUMARASI : 2011/479-2012/451DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile prim ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin ÖzetiDavacı vekili; davacının davalı işverene ait fotoğrafçılık dükkanında 22.1.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, 8.6.2011 tarihinde işveren tarafından iş akdinin haksız yere feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve prim alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; davacının kendisinin haklı sebep olmadan işten ayrıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir Somut olayda; dosya kapsamında dinlenen davacı tanıklarının işyeri çalışanı olmamaları , davacı tanığı H.. K..'nun işyerinde bir çalışan daha olduğu ve davacı ile bu işçinin dönüşümlü olarak çalıştıkları şeklindeki beyanı ile dinlenen tüm tanık ifadeleri hep birlikte değerlendirildiğinde; davacının hafta tatillerinde de çalışıldığı iddiası ispatlanamadığından, hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalı olmuştur. F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.