Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2700 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 39302 - Esas Yıl 2010





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin işverence 18.5.2007 tarihinde haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının işten kendisinin ayrıldığını, işten ayrılırken tüm alacaklarını aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, haklı fesih iddiasının sabit olmadığı, ödemenin ceza dosyası için yapıldığı, davalı tarafın ödemenin işçilik alacakları için yapıldığı iddiasını ispatlayamadığı, bu belgede işçilik alacakları ibaresi bulunmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Yapılan ödemelerden 15.04.2008 tarihli makbuzda belirtilen 6.700 TL’nin tazminat ve alacaklara karşılık ödendiği ibaresi karşısında işçilik alacakları nedeniyle ödendiği kabul edilerek buna göre mahsup yapılması gerekirken bu ödemenin yerinde olmayan gerekçe ile mahsup edilmemesi hatalıdır. 3- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 56 gün izin hakkı olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de dosyada sonuç bölümü bulunan Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda davacının 14 günlük yıllık izin alacağı olduğu belirtilmektedir. Mahkemece Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunun tamamının ekleri ile birlikte getirtilerek sonucuna göre yıllık izin ücreti alacağının değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalıdır. 4- 05.09.2009 tarihli bilirkişi raporunda davacının 14.785,60 TL net fazla mesai ücreti alacağı olduğu hesaplanmıştır. Davalı tarafından ıslaha karşı zamanaşımı savunmasında bulunulması üzerine alınan 15.01.2010 tarihli ek bilirkişi raporunda ise davacının 13.100,45 TL fazla mesai alacağı olduğu belirlenmiştir. Mahkemece davacının kabul edilen fazla mesai ücretinin ne olduğu karar gerekçesinde belirtilmeksizin fazla mesai ücretinden 1/3 hakkaniyet indirimi yapıldığı belirtilmiştir. Mahkemece davacı tarafça sunulan ödeme belgelerinin de dikkate alınmadığı belirtildiği halde neden 2.033,63 TL fazla mesai ücretine hükmedildiği anlaşılamamış olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.