Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 26712 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 33252 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ : AKSARAY İŞ MAHKEMESİTARİHİ : 19/04/2012NUMARASI : 2011/137-2012/51DAVA : Taraflar arasındaki, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 16.09.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı işçi, davalı belediye bünyesinde itfaiye müdürlüğünde 10.04.2004 tarihinden 21.11.2010 tarihine kadar şoför olarak çalıştığını, bu çalışma süresince 24 saat çalışıp 48 saat dinlendiğini, haftada 45 saat çalışması gerekirken 72 saat çalıştığını,davacının bayramlarda ve pazar günleri de çalıştığını, herhangi bir fazla çalışma ücreti ödenmediğini, davacının hizmet iş sendikası üyesi olduğunu, hizmet iş sendikası ile A.. B..nı imzaladığı toplu iş sözleşmesine göre davacıya fazla çalışma, bayram ve Pazar günlerindeki çalışma ücretinin ödenmesi gerektiğini beyanla fazla çalışma hafta tatili ile bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan yasal faiziyle birlikte tahsili ile birlikte ödemeye karar verilmesini talep ve dava etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili zamanaşımına defini ileri sürmüş, davacının dinleteceği davalar ile belediye arasında aynı mahiyette açılmış davalar olması sebebi ile tanıkların dinlenilmesi muvafakat etmediklerini, puantaj kayıtlarının aksinin ancak yazılı belge ile ispat edilebileceklerini bu nedenle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, davacının şoför olarak çalıştığı dönemde 24 saat çalışıp 48 saat dinlendiği, bu şeklide 24 saat çalışılan işyerlerinde, dinlenme, yemek ve diğer ihtiyaçlar için belli bir sürenin ayrılmasından sonra çalışmanın günde en fazla 14 saat sürdürülebileceği, bu durumda davacının günlük 3 saatten 3 gün için haftalık 9 saat fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilerek bilirkişi hesap raporuna göre fazla çalışma ve bayram genel tatil isteklerinin kabulüne arar verilmiştir. D) Temyiz:Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı işçinin işyerinde 24 saat çalışarak 48 saat dinlendiği tartışmasızdır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 24 saatlik çalışma süresinin fiilen 14 saatinin mesaide geçtiği kabul edilerek günlük 11 saatlik yasal üst sınırın aşılması sebebiyle her gün 3 saat ve haftada 9 saat fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Davacının 24 saat çalışması ve 48 saat dinlenmesi sebebiyle ilk hafta filen çalışan gün sayısı 3 olup takip eden iki haftada 2 şer gün çalışmaktadır. Ayın son haftası tekrar 3 gün çalışmış olmakla hesaplamanın buna göre yapılması gerekirken her hafta 3 gün çalışılmış gibi fazla çalışma hesabı hatalıdır. 3- Bilirkişi raporunda yıllık izin süreleri için hesaplama yapılmadığı bildirilmiş olsa da davalı vekili yıllık izinlerin bir kısmının da hesaplamaya dahil edildiği ve bazı dönemlerde hafta sayısının fazla hesaplandığı yönünde rapora açık itirazlarda bulunmuş, mahkemece bu itirazların karşılanmaması ve ek rapor alınmamış oluşu da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir. 4- Davacı vekilinin ıslah yoluyla dava konusu miktarları arttırmasının ardından davalı vekili usulüne uygun olarak zamanaşımı defini ileri sürmüştür. Mahkemece bu yönde de bilirkişiden ek hesap raporu alınmadan ve davalının zamanaşımı defi değerlendirilmeksizin karar verilmesi hatalıdır. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.