Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2652 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 8386 - Esas Yıl 2017





MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, davacının davalı firmaya ait iş yerinde 20/04/2009 tarihinde Marmara Bölge Müdürü olarak işe başladığını, 06/08/2012 tarihine kadar davalı yerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, kullandırılmayan izinleri olduğunu, fazla mesai yaptığını, hak etmiş olduğu işçilik alacaklarının ödenmediğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, davacının şirketi zarara uğrattığını yetkili mahkemenin Karaman İş mahkemesi olduğunu, davacının satış pazarlama elemanı olduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını, ücret alacağı olmadığını, davalı şirkette 45 saatten fazla çalışma yapılmadığını, davanın reddi gerekti??ini savunmuştur. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davalının iş sözleşmesini haklı nedenle feshedildiğini kanıtlayamadığı, kullanılmayan yıllık izin, ödenmeyen ücret bulunduğu, davacının bölge müdürü olduğu ve üst düzey yönetici olması nedeni ile kendi mesaisini kendisi belirlediğinden fazla mesai ücreti talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı taraflar temyiz etmiştir.Dairemizin 2014/31199 E. 2016/6847 K. Ve 22.03.2016 tarihli ilamı ile davalı temyizi yerinde görülmeyip davacı temyizi açısından "... Davacı kendi mesaisini kendisi belirlemediğinden, fazla mesai ücreti yönünden tanık anlatımlarını esas alan bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekirken bu alacağın yazılı gerekçe ile reddi hatalıdır " gerekçesi ile karar bozulmuştur.Mahkemece bozma ilamına uyulup dosyada mevcut rapora göre davacının fazla çalışma alacağı da hüküm altına alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.D) Temyiz:Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir. E) Gerekçe:1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- 6100 sayılı HMK.’un 25. Maddesi uyarınca, “kanunda öngörülen istisnalar dışında hakim iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz”. Kısaca maddi vakıa ile bağlı kalınmalıdır. Davacı taraf dava dilekçesinde çalışma sürelerini açıklarken davalı işyerinde hafta içi 08.00-18.00 saatleri arasında Cumartesi günleri ise 08.00-13.00 saatleri arasında çalışma yaptığını, ayrıca hergün 3 saat daha çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı açıklamasının üzerinde olacak şekilde hesaplama döneminde, 2011 yılı Mart ayı öncesine kadar Cumartesi günleri 08.00-18.00 saatleri arasında çalışma kabulü 6100 sayılı HMK'nın 25.maddesine aykırıdır.F) Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.